Świątynia Jedi na Ilumie

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Przeglądasz kanoniczną wersję tego artykułu.
Przejdź do legendarnej wersji tego artykułu.


Świątynia Jedi na Ilumie
Lokalizacja: Ilum
Funkcja: Placówka Zakonu Jedi
Ważne miejsca:
  • Sala Kongregacji
  • Kryształowe Jaskinie
Wykonawca: Jedi
Przynależność: Zakon Jedi


Świątynia Jedi na Ilumie była jednym z wielu sanktuariów Zakonu Jedi leżących w galaktyce ulokowanym na planecie Ilum. Na tle innych świątyń wyróżniała się olbrzymimi złożami kyberu i to właśnie tam padawani w czasach istnienia Zakonu udawali się po kryształ skupiający do swoich mieczy świetlnych. Po upadku Zakonu Jedi, świątynię jak i całą planetę ze złoży kyberów łupiło Imperium Galaktyczne, by wykorzystać ten wyjątkowy minerał do swoich programów zbrojeniowych.

Charakterystyka

Świątynia została wykuta wewnątrz skalistych gór. Ponieważ Ilum był lodową planetą, wnętrze sanktuarium także miało taką scenerię, a sama placówka była powiązana ze zjawiskami pogodowymi występującymi na tym świecie. Na szczycie jednej ze skalnych ścian przed wejściem do świątyni zamontowano pomnik upamiętniający mistrza Jedi Mar Ti Kam'Rona, który często ją odwiedzał celem rozmyślania o swoich przygodach i osiągnięciach. Tuż po wejściu znajdowała się Sala Kongregacji służąca za miejsce spotkań padawanów ze swoimi mentorami. Niektóre przejścia w świątyni były zablokowane lodowymi ścianami i by przejść dalej, należało ten lód stopić. Służyły do tego okna powiększające skupiające naturalne światło i tworzące w ten sposób źródła ciepła w postaci promieni - aby odblokować przejście, należało właściwie ustawić wielki kryształ wiszący tuż przed przejściem, który w ten sposób kierował promień światła we właściwym kierunku i topił lodową blokadę w kilka sekund, lecz po zapadnięciu zmroku przejście ponownie zamarzało. Jedno z takich przejść znajdowało się w centralnej komorze znajdującej się tuż za Salą Kongregacji. Ta komora prowadziła prowadziła z kolei do Kryształowych Jaskiń, a w jej wnętrzu stał pomnik jednego z mistrzów Jedi. Część drogi przez świątynię Jedi prowadziła przez pokryte śniegiem i lodem tunele, ale inną część należało przepłynąć pod wodą. Jednakże podczas pływania w ogóle nie odczuwało się zimna, ponieważ wody były ogrzewane przez gejzery Ilumu. Na końcu systemu tuneli znajdowała się komnata, gdzie na Jedi czekała nagroda w postaci kryształu kyber oraz specjalny ołtarz, na którym można było złożyć sobie miecz świetlny. Wejście do świątyni znajdowało się tuż za Strzaskanym Jeziorem.[1]

Historia

Początki

Świątynia Jedi została założona na Ilumie około tysiąca lat przed upadkiem Zakonu, po zwycięstwie w wojnie z Sithami. Służyła za źródła kyberów i to właśnie tam padawani udawali się na wyprawy po kryształy skupiające do swoich mieczy świetlnych. By udowodnić bycie godnym zdobycia kyberu, uczeń musiał pokonać znajdujące się po drodze przeszkody. W czasie kiedy żył mistrz Mar Ti Kam'Ron, świątynia z Ilumu była ulubionym miejscem jego odwiedzin, gdzie mógł rozmyślać o swoich wyprawach i osiągnięciach. Ku jego czci został nawet przed wejściem postawiony specjalny pomnik.[1]

Wojny klonów

W 20 BBY, gdy w galaktyce szalały wojny klonów, na Ilum udała się grupa młodzików prowadzona przez Ahsokę Tano. W samej świątyni czekał na nich Wielki Mistrz Yoda, który zlecił im odnalezienie własnych kyberów. Pomimo trudności, wszyscy adepci zdobyli swoje kryształy[2] i po opuszczeniu Ilumu przystąpili do kolejnych etapów w budowie swoich mieczy świetlnych.[3]

Wielka Czystka Jedi

Po wydaniu rozkazu 66 i upadku Zakonu Jedi, świątynię zajęło Imperium Galaktyczne, którym rządzili Sithowie. Nowy rząd przystąpił do prac wydobywczych kryształów kyber, by wykorzystać je do swoich programów zbrojeniowych, a zwłaszcza superbroni mogącej zniszczyć planetę - Gwiazdy Śmierci. W 14 BBY do świątyni przybył Cal Kestis, który chcąc znaleźć swoją ścieżkę Jedi miał zbudować sobie nowy miecz świetlny. Udało mu się zdobyć własny kyber, który wykorzystał do swojej broni, którą następnie posłużył się do zniszczenia wszystkich imperialnych, jakich napotkał podczas drogi powrotnej.[1]

Przypisy

Źródła