61 Kompania Piechoty Mobilnej Sojuszu Rebeliantów

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

Kompania Zmierzch
Dowódca/Dowódcy
Kwatera główna Thunderstrike
Wybitni członkowie
Wyposażenie
Przynależność Sojusz dla Przywrócenia Republiki



61 Kompania Piechoty Mobilnej Sojuszu Rebeliantów, powszechnie znana jako Kompania Zmierzch, była jednostką wojskową piechoty armii Sojuszu dla Przywrócenia Republiki. Kompania brała udział w manewrach na terenie Środkowych Rubieży oraz odwrocie rebeliantów z tego rejonu.

Historia

Kampania na Środkowych Rubieżach

Jako jednostka mobilna, Kompania Zmierzch była wysyłana z planety na planetę, na których nigdy nie zatrzymywała się na dłużej. W czasie operacji na terenie Środkowych Rubieży członkowie kompanii walczyli w bitwach na Ferrok Pax, Dreivus, Veron, Blacktar Cyst, Demiloch, Bamayar, Phorsa Gedd, Magnus Horn, Haidoral Prime oraz Coyerti.

Operacja Przerwany Łańcuch

Po klęsce na Hoth oraz śmierci kapitana Michy "Szalonego Wyjca" Evona, dowództwo oraz flota Sojuszu Rebeliantów zostało rozproszone, a Kompania Zmierzch pozbawiona rozkazów. Biorąc pod uwagę zaistniałą sytuację, była imperialna gubernator, Everi Chalis, przygotowała plan ataku na stocznie Kuat, który nazwano Operacją Przerwany Łańcuch. 61 Kompania Piechoty, na czele z nowym kapitanem, Hazramem Namirem, miała dokonać serii ataków dywersyjnych umożliwiających docelowy atak na stocznie nie przystosowane do starć z piechotą. Mimo, iż ich plan się nie udał, rebelianci zdołali uderzyć w struktury Imperium, walczyli na Mardonie III, Obumubo, Nakadii, Naatorze, Xagobah, stoczniach na Najan-Rovi, kopalniach w pasie asteroid Kuliquo oraz na Sullust.

Rekrutacja

Z uwagi na liczne kampanie, Zmierzch ponosił ogromne straty w liczbie personelu, przez co musiał regularnie uzupełniać swoje szeregi nowymi rekrutami. Zwykle byli to mieszkańcy wyzwolonych przezeń planet, lecz czasami dołączali także dezerterzy Marynarki Imperialnej, porzucając przy tym dobrą pozycję społeczną i płacę. W ten sposób szeregi rebelii zasilił Hazram Namir czy Karaluch. Zwykle według "tradycji" nie rekrutowano więcej ponad straty poniesione w danej batalii. Nierzadko zdarzało się, że kompania traciła na danej bitwie, przez brak cywilów chętnych do "zaciągnięcia się".

Źródła