Bracia Nocy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: Darth Maul: Son of Dathomir 4 i Ghosts of Dathomir.

Bracia Nocy
Przywódca/Przywódcy
Wybitni członkowie
Kwatera główna
Data reorganizacji 14 BBY
Przynależność



Bracia Nocy byli zabracką społecznością zamieszkującą planetę Dathomira, która znajdowała się pod rządami Sióstr Nocy. Ich wieloletnim przywódcą był Viscus, który po wydaniu rozkazu 66 został zabity i zastąpiony przez Tarona Malicosa.

Historia

Transformacja Opressa

Siostry Nocy przemieniają Savage'a Opressa.

W roku 20 BBY do osady Braci Nocy przybyła przybyła mroczna Jedi, Asajj Ventress, która w rozmowie z przywódcą wioski, Viscusem, poprosiła go, aby jego najpotężniejszy i najwytrwalszy wojownik został jej sługą. Szanujący tradycyjne obyczaje, wódz przystał na jej żądanie, po czym zorganizował konkurs siłowy, w którym jego poddani mogli udowodnić swoje męstwo. Po jakimś czasie, gdy turniej dobiegł końca, a zwycięzcą został Savage Opress, Ventress zabrała Zabraka na spotkanie z pozostałymi Siostrami Nocy, po czym ten został poddany magicznej przemianie, w wyniku której jego potęga została zwiększona.[3]

Konfrontacja z Jedi

Dziesięć dni po owych wydarzeniach na Dathomirę przybyli Obi-Wan Kenobi oraz jego były padawan, Anakin Skywalker. Jedi udali się do wioski Braci Nocy, gdzie w rozmowie z Viscusem poinformowali go o fakcie, iż Savage Opress zdołał zabić dwóch rycerzy Jedi. W raz z rozwojem rozmowy, wódz polecił swoim podwładnym zaatakowanie przybyszów. W wyniki walki pokonanych zostało wielu Zabraków, co skłoniło Viscusa do zawieszenia broni, a następnie skierowania Jedi na spotkanie z przywódczynią Sióstr Nocy, Matką Talzin.[4]

Bitwa na Ord Mantell

Gdy Darth Maul uciekł z planety Zanbar, przed siłami Separatystów, Matka Talzin rozkazała udać się na planetę Ord Mantell i tam przygotować się do starcia, w jednej z twierdz Czarnego Słońca. Po przybyciu Maula do twierdzy Talzin, wysłała do pomocy wojowników z klanu Braci Nocy, dowodzonych przez Viscusa. Po przywitaniu się z Lordem Sithów dowodzącym Kolektywem Cienia, nastąpił atak ze strony Separatystów. Maul rozkazał Braciom Nocy bronić powierzchni planety, gdy Straż Śmierci zaczęła atakować okręty Grievousa. Hrabia Dooku przybył na planetę gdzie rozkazał swoim droidom znaleźć Maula i Talzin. Jego droidy zostały jednak pokonane przez wojowników Braci Nocy, a Hrabia Serenno został przez nich otoczony. Dooku obciął jednemu z Zabraków ręce, po cofnął się i zaczął razić resztę braci błyskawicami Mocy. Przerwał mu to Viscus, który zaatakował go z doskoku. Lord Sithów, broniąc się odepchnął go Mocą w górę, a następnie cisnął nim o ziemię. Dooku chcąc zabić przywódcę klanu, został otoczony przez wojska Kolektywu Cienia, a następnie zabrany na pokład przejętego przez Maula krążownika Separatystów. [5]

Podporządkowanie Malicosowi

Siostra Merrin atakuje Cala Kestisa.

Gdy w galaktyce, w wyniku rozkazu 66, wymordowano członków Zakonu Jedi, jeden z nielicznych ocalałych strażników pokoju, Taron Malicos, awaryjnie wylądował swoim małym statkiem kosmicznym na Bagnie Przeznaczenia. Wydarzenie to zaobserwowali Bracia Nocy, którzy postanowili zaatakować przybysza. Biorąc to pod uwagę, mężczyzna zwrócił się o pomoc do jedynej ocalałej Siostry Nocy, Merrin, żeby ta nauczyła go używać swojej magii. W starciach pomiędzy Zabrakami, a byłym Jedi zginęło wielu Braci Nocy. Wojownicy przyznali, iż nowo przybyły był od nich potężniejszy, a gdy ten zamordował ich wodza, Viscusa, objął przywództwo w ich klanie.[2]

Przybycie Cala Kestisa

W roku 14 BBY na Dathomirę przybył Cal Kestis wraz ze swoimi towarzyszami podróży, Cere Jundą i Greezem Dreitusem. Podróżnicy podążali drogą Eno Cordovy, której celem było odnalezienie astrium, a które było ukryte w grobowcu Kujeta. Gdy Kestis znalazł się na powierzchni planety, niezwłocznie został zatrzymany przez Merrin, która oznajmiła mu, iż nie uzyskał on pozwolenia, aby przebywać na jej świecie. Młodzieniec nie miał wobec Siostry Nocy złych zamiarów, lecz gdy ta go zaatakowała, rozpoczął ucieczkę. Podczas walk z licznymi Braćmi Nocy, Jedi spotkał Tarona Malicosa, który przedstawiając się jako wędrownik badający naturę Dathomiry uniknął ujawnienia faktu, iż był przywódcą jego przeciwników. Po jakimś czasie upadły Jedi ujawnił swoją prawdziwą naturę, po czym podjął próbę przeciągnięcia Kestisa na swoją stronę, proponując mu wspólne objęcie rządów nad Dathomirą. Cal odrzucił propozycję upadłego Jedi, w wyniku czego doszło między nimi do walki. Podczas starcia Kestis znalazł się blisko porażki, lecz wtedy uzyskał nieoczekiwaną pomoc od Merrin, która odkrywając dwulicowość Malicosa, postanowiła się zwrócić przeciwko niemu. Połączone siły Jedi oraz Siostry Nocy wystarczyły, aby samozwańczy przywódca Braci Nocy przegrał walkę. Wykorzystując swoją magię, Merrin pogrzebała Tarona pod stertą głazów.[2]'

Wygląd

Zabrakowie należący do klanu Braci Nocy mieli na swoich ciałach liczne tatuaże wykonane za pomocą grzyboni.[2] Ponadto posiadali standardowe cechy charakterystyczne odpowiednie dla ich rasy, takie jak: usiana rogami głowa oraz zróżnicowany kolor skóry.

Kultura i zwyczaje

Malowidła Braci Nocy.

Rytuał przejścia Braci Nocy polegał na zejściu do legowiska chirodaktyla znanego jako Gorgara. Wszyscy, którzy przeżyli starcie z bestią uznawani byli za godnych szacunku. Zabrakowie należący do klanu Braci Nocy malowali swoje glify za pomocą kwasu z wodźców, który nie barwił skał lecz wrzynał się w nawet najtrwalsze materiały powodując niezmywalne przebarwienia. Glify były tworzone z niezwykłą starannością ze względu na bezpieczeństwo wykonującego.[2]

Wojownicy

Armia Braci Nocy składała się z łuczników, którzy do walki używali łuków energetycznych, a także z wojowników używających kijów z podpaloną lub zaczarowaną przez Siostry Nocy końcówką. Zabraccy wojownicy wykazywali się wyjątkową agresywnością oraz wyszkoleniem. Dzięki swoim zdolnościom akrobatycznym umieli się osłaniać przed pchnięciem Mocą.[2]

Przypisy

Źródła