Braylen Stramm

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Braylen Stramm
Rasa: Człowiek
Kolor włosów: Czarne
Kolor oczu: Brązowe
Kolor skóry: Ciemna
Przynależność:
Profesja: Komandor




Braylen Stramm był pilotem i członkiem, a późniejszym czasie dowódcą, Eskadry Ostrzy. Służył w stopniu komandora w końcowym okresie galaktycznej wojny domowej. Początkowo służył w Marynarce Imperium Galaktycznego, z której zdezerterował i dołączył do sił Sojuszu Rebeliantów, a ostatecznie należał do sił zbrojnych Nowej Republiki. Brał udział między innymi w bitwie o Endor, bitwie o Malastare oraz bitwie o Kuat Drive Yards.

Biografia

Wczesne lata służby

W pewnym okresie swojego życia, Braylen Stramm został członkiem, a ostatecznie oficerem w Marynarce Imperialnej i pełnił służbę w garnizonie na planecie Naboo. Jednak około roku 3 ABY postanowił zdezerterować ze służby Imperium i dołączyć do sił Rebelii, gdyż miał dosyć prześladowania zwykłych ludzi. Opuścił więc swoje stanowisko i ruszył w stronę Zewnętrznych Rubieży galaktyki, aby walczyć z tyranią. Został przyłączony do Eskadry Ostrzy, a po pewnym czasie uzyskał stopień porucznika.[1] W pewnym momencie służby brał udział w misji za sterami myśliwca ARC-170.[2] Gdy do Eskadry dołączyła Gina Moonsong, on i młoda kadetka zakochali się w sobie, lecz ukrywali swój związek przed innymi.[1]

Przygotowania do bitwy o Endor

Około roku od dołączenia się do sił Sojuszu, Braylen wraz z resztą Eskadry brał udział w sesji treningowej, w czasie której kadet Moonsong opuściła formację i została zniszczona. Gdy piloci opuścili myśliwce, porucznik zwrócił się do niej z pytaniem co ona sobie wyobrażała, następnie wytknął jej błędy. Kadet broniła się tym, iż zaliczyła trafienia, zaś obliczenia wykonane przez dowódcę Eskadry, Adona Foxa były błędne. Kłótnię przerwało pojawienie się komandora Foxa we własnej osobie. Poinformował on zgromadzonych pilotów o nowych rozkazach. Następnego dnia flota Sojuszu miała zaatakować drugą Gwiazdę Śmierci budowaną w okolicy Endora. Wyjawił również, iż zadaniem Eskadry Ostrzy ma być zabezpieczanie tyłów i linii komunikacyjnych[1]

W nocy przed rozpoczęciem ataku Braylen nie spał. Porucznik zaparzył sobie kawy i przeglądał dane techniczne dotyczące myśliwców B-wing, X-wing, TIE, gwiezdnych niszczycieli, a nawet plany pierwszej Gwiazdy Śmierci. Następnie przeglądał dzienniki statków biorących udział w bitwie o Yavin 4, skupiając się w szczególności na maszynach Luke'a Skywalkera i Wedge'a Antillesa. Chciał być jak najlepiej przygotowany do walki, chociaż zdawał sobie sprawę, że tym razem przy stacji bojowej będzie roić się od wrogich okrętów. Rozmyślał o planie ataku admirała Ackbara i doszedł do wniosku, iż to jedyne rozsądne wyjście, perspektywa wyskoczenia z nadprzestrzeni tuż przy wrogiej flocie napawała go lękiem. Jego rozmyślania zostały jednak przerwane przez pukanie do jego kwatery. Gdy otworzył drzwi i zaskoczeniem zobaczył Ginę Moonsong, którą szybko wciągnął do środka.[1]

Bitwa o Endor

Eskadra Ostrzy wychodząca z nadprzestrzeni.

Następnego dnia, gdy tylko flota wyszła z nadprzestrzeni okazało się, że wpadli oni w pułapkę zastawioną przez imperatora Palpatine'a. Gdy główny atak rozbił się o tarczę stacji bojowej, komandor Fox przekazał swoim ludziom nowe rozkazy. Eskadra miała porzucić dotychczasowe zadanie i ruszyć do walki z jednostkami Imperium, aby zapewnić jak najwięcej czasu siłom naziemnym na powierzchni księżyca. Stramm szybko uciszył ekscytację kadet Moonsong na tę wieść. Zgodnie z rozkazem dowódcy, Braylen wraz z innymi pilotami skierowali się w stronę niszczyciela typu Imperial-I, Devastatora, lecz nim zbliżyli się do celu zostali zaatakowani przez eskadrę myśliwców TIE Interceptor dowodzonych przez imperialnego komandora Gradda.[1]

Porucznik Stramm, jako Ostrze Dwa, ustawił się wraz ze skrzydłowym w formacji i cała Eskadra ruszyła w stronę wroga, aż do chwili gdy na rozkaz komandora Foxa rozbili szyk i wdali się w walkę z imperialnymi myśliwcami. Walka trwała już pewien czas, gdy Braylen zauważył jak jego dowódcy udało się zniszczyć maszynę imperialnego komandora. Był świadom uszkodzeń A-winga Foxa, lecz wiedział, że to nie czas i miejsce na zastanawianie się, czy ich dowódca przeżył, gdyż walka dalej trwała, a ich cel nie został zniszczony. Uciszył więc panikującego Fanty'ego, a gdy zauważył, że i Ostrze Cztery, i Ostrze Trzy znajdują się razem z nim wystarczająco blisko niszczyciela, nakazał Ginie zebrać dane do ataku. Chcąc dać jej na to czas opuścił szyk i przeleciał tuż przed dziobami goniących ich Interceptorów. Po jakimś czasie jego komputer celowniczy odebrał przesłane przez Ginę dane z wektorem ataku, które zostały wysłane również do maszyny Fanty'ego, lecz z powodu awarii ten musiał zaniechać ataku. Ostrze Dwa ostrzelał jeszcze dwa myśliwce goniące kadetkę Moonsong i z synchronizowali swoje komputery bojowe. Dzięki temu razem wykonali zwrot i ostrzelali torpedami protonowymi Devastatora doprowadzając do uszkodzenia hipernapędu, a w rezultacie zagłady całego okrętu.[1]

Udany atak na Devastatora.

Bitwa jednak trwała nadal i piloci nie mieli czasu na świętowanie. Braylen zgłosił więc wykonanie zdania admirałowi Ackbarowi, a następnie wezwał pozostałych przy życiu pilotów do siebie, chociaż przez długi czas nikt się nie odzywał. W końcu zgłosił się Fanty, który był przekonany, iż tylko ich trójka przerwała walkę. Zaprzeczył mu jednak komandor Fox z wnętrza swojego A-winga. Jednak uszkodzenia myśliwca były zbyt duże, aby mógł przetrwać i, gdy komandor odmówił prób przechwycenia jego maszyny przez Ginę, Stramm uhonorował jego decyzję, a trzy B-wingi skierowały się razem w stronę reszty floty.[1]

Awans i odbudowa Eskadry

Po zakończonej bitwie, Stramm wraz z pozostałymi pilotami B-wingów, którzy przeżyli bitwę, został odznaczony Medalem Odwagi, a następnie otrzymał awans na stopień komandora i został dowódcą całej Eskadry. Po uroczystościach spotkał się ze świeżo upieczoną pani porucznik Moonsong, której wyznał, iż muszą zakończyć swój związek, gdyż boi się, że będzie zmuszony kiedyś wybierać między nią, a resztą pilotów. Gdy ta zaprotestowała mówiąc,że wojna się skończyła, Braylen zaprzeczył jej, a następnie przypomniał, iż do Eskadry Ostrzy zostanie teraz przydzielonych sporo nowych rekrutów i przekazał jej, iż będzie ona musiała mu pomóc z ich szkoleniem. Jakiś czas po tej rozmowie obserwował jak Gina wita się z trójką nowych kadetów.[3]

Niedługo potem komandor Stramm otrzymał rozkazy o nowym ataku na placówkę Imperium. Wezwał więc do siebie porucznik Moonsong i przekazał jej informację, iż komandor Antilles zlokalizował imperialne centrum komunikacyjne na Malastare. Gdy Gina zauważyła, iż planeta chroniona jest tarczą, Braylen powiedział jej, że generator osłony znajduje się blisko ich celu, a według techników admirała Ackbara skupiony atak dział jonowych ich myśliwców powinien spowodować powstanie wyrwy wystarczająco dużej, aby mogli przelecieć, chociaż przyznał, że plan też brzmi szalenie. Kiedy Moonsong zapytała się o jedną z budowli na planecie, poinformował ją, iż jest to wakacyjny pałac moffa Pandiona i przyznał jej racje, iż jest on odpowiedzialny za prowadzenie niewolniczego kartelu. Kobieta chciała zniszczyć pałac chcąc w ten sposób uderzyć w moffa, lecz komandor przypomniał jej, że cel ich misji jest inny, a nie mają nawet pewności, czy Pandion tam będzie. Z tego powodu Stramm odmówił ryzykowania czyjegokolwiek życia dla tak małych korzyści. Gdy ta jednak dalej się opierała, Braylen uciął rozmowę przypominając jej, że otrzymała rozkazy.[3]

Bitwa o Malastare

Zniszczenie centrum komunikacyjnego w czasie bitwy o Malastare.

Jakiś czas później Braylen wraz z pozostałymi pilotami stawił się tuż za granicą tarczy planety, aby na znak porucznik Moonsong rozpocząć skumulowany ostrzał. Plan powiódł się i w osłonie powstała wyrwa, przez którą przeleciała cała Eskadra oprócz jednego pilota, Jordana Karlsa. Przedarcie się przez pierwszą linię obrony planety wywołało szybką reakcję sił Imperium, lecz Braylen wraz z podlegającymi mu pilotami uruchomili zagłuszacze sygnału, które uniemożliwiały wykrycie ich myśliwców, i ruszyli w stronę celu, podczas gdy Gina Moonsong wraz z pozostałymi skupiła uwagę imperialnych TIE-ów na sobie. Plan się powiódł i oddział Stramm mógł bez większych problemów zbliżyć się do celu, który następnie zbombardowali niszcząc jednocześnie i generator tarczy i centrum komunikacyjne. Wykonawszy zdanie nakazał zgłosić się wszystkim pilotom w punkcie zbiórki, lecz szybko zauważył, iż Gina wraz z dwoma ocalałymi pilotami, Fantym i Yori Dahn, rusza w stronę pałacu moffa. Nakazał im powrót do formacji, lecz pani porucznik najpierw udawała, iż ma problemy z łącznością, a gdy Stramm jej nie uwierzył, zerwała ją całkowicie.[3]

Planowanie Operacji Bojowych

Po tym jak Sojusz Rebeliantów został przemianowany na Nową Republikę, Stramm pozostał w strukturach nowego rządu, a niedługo po bitwie o Malastare został tymczasowo przeniesiony przez Dowództwo Republiki do Planowania Operacji Bojowych. Jako, że potrzeba było nowego dowódcy Ostrzy, została nim Gina Moonsong, chociaż Stramm rekomendował inaczej, nie będąc pewien, czy kobieta by tego chciała.[4]

Bitwa o Kuat Drive Yards

Kilka miesięcy po bitwie o Endor, Nowa Republika postanowiła odciąć Imperium od jego głównego dostawcy broni i pojazdów. Z tego też powodu komodor Kyrsta Agate stanęła na czele znacznych sił, które miały zdobyć zakłady Kuat Drive Yards. W czasie bitwy Stramm stacjonował wraz z kapitanem Tane'em na pokładzie krążownika Amalthea, skąd pomagał komodor opracowywać plan działania. Gdy po pierwszych trzech bezpośrednich szturmach stało się jasne, że w ten sposób nie wygrają bitwy, dowództwo postanowiło przywołać myśliwce na ich statki macierzyste. Kiedy już dowódcy eskadr znaleźli się na Amalthei, Stramm oraz Tane zwołali odprawę, na której obecni byli między innymi Fanty, Gina Moonsong, a także dwóch członków eskorty Ostrzy, Sandara Li i jej skrzydłowy Johan Volk. Braylen poinformował pilotów o nowej taktyce, która miała polegać na nalotach bombowych na poszczególne wrażliwe cele na stacji. Gdy skończył mówić, porucznik Li podniosła rękę, a gdy pozwolił jej zabrać głos, kobieta zapytała się, czy to oznaczało, że X-wingi również zostaną wyposażone w torpedy protonowe i będą brały udział w nalotach. Braylen zaprzeczył jej argumentując to dużą sprawnością X-wingów jako eskort bombowców i ich ochronę przed myśliwcami wroga. Następnie odezwał się Volk, któremu odpowiedział Tane, a gdy kapitan skończył, oddał głos ponownie Strammowi. Ten dodał jeszcze, że dowódcy eskadr otrzymają szczegółowe dane dotyczące ich celów i będą odpowiedzialni za rozprowadzenie ich wśród swoich pilotów, a następnie kazał się rozejść. W późniejszym okresie bitwy Braylen i jego ekipa zdołała zlokalizować centrum dowodzenia stoczni, dzięki analizie zapisów pola walki dostarczonych przez eskadry. Podczas gdy główna część floty związała w walce nad północnym biegunem planety siły obrońców, Eskadra Ostrzy zdołała wykonać zadanie i zniszczyć cel.

Bitwa o Kuat Drive Yards.

Jakiś czas później Stramm, wiedząc iż siły Nowej Republiki straciły wielu pilotów X-wingów, postanowił zasiąść za sterami myśliwca i zastąpić Volka, który trafił do ambulatorium, jako skrzydłowy Sandary Li. Niecałą godzinę przed misją, mężczyzna został zauważony w maszynie przez Ginę, która zaskoczona spytała się go co tam robił. Stramm szybko opuścił kokpit i wyjaśnił jej powody swojego zachowania, a na jej pytanie o umiejętności pilotowania X-winga, mężczyzna uśmiechnął się szeroko i zapewnił ją, że chociaż nie był tak dobrym pilotem jak ona, to potrafił latać każdym małym myśliwcem. Słysząc to, Gina powiedziała, ze jego eskadra czeka na niego, jednak Stramm zaprzeczył, gdyż to wciąż ona była dowódcą Ostrzy, a on oficjalnie cały czas był w Planowaniu Operacji Bojowych i zajmie pozycję Volka. Między nimi zapadła dłuższa cisza, aż w końcu Gina zarzuciła Braylenowi, że zerwał z nią, gdyż nie chciał kierować jej do bitwy, ani narażać na ryzyko, a teraz wymagał od niego dokładnie tego samego. Mężczyzna chciał przełożyć rozmowę na inny czas, jednak w końcu wyznał, że ufał jej osądowi bardziej niż swojemu własnemu. Słysząc to, kobieta zapewniła go, że była to ich ostatnia wspólna misja, jednak na jego pytanie, czy była tego pewna, odparła, że już nic nie było dla niej pewne i odwróciła się. Gdy odchodziła, Stramm zawołał jeszcze za nią życząc jej powodzenia. Niedługo później cały oddział był w kosmosie, gdy Braylen poinformował Ginę o grupie przeciwników, a pilotka nakazała X-wingom zaczekać, aż wróg się zbliży i zaatakować. Po chwili Li oraz Stramm wystrzelili przed resztę formacji i zajęli myśliwce TIE walką, niszcząc jednego za drugim, a w tym czasie bombowce mogły zaatakować własny cel. Chwilę potem do pilotów dotarła informacja od komodor Agate o poddaniu się imperialnego moffa Maksima, po której eskadra zawróciła do bazy.[4]

Chociaż jego powrót za stery myśliwca miał być tylko tymczasowy, to z powodu dużych strat w ludziach, Stramm postanowił pozostać w eskadrze, wciąż jednak nie przejmując ponownie dowodzenia. Chociaż jego stosunki z Giną oficjalnie były tylko służbowe, to w praktyce stały się one bardziej zagmatwane niż kiedykolwiek.[5]

Stramm prowadzi Ostrza na ratunek Ginie.

Bitwa o Jakku

Kilka miesięcy po walkach nad Kuat, Braylen zasiadał za sterami X-winga, gdy Ostrza brały udział w walkach nad Jakku. W pewnym momencie bitwy Gina przekazała swoim pilotom rozkaz Giala Ackbara, który nakazywał zmasowany nalot na superniszczyciel o nazwie Ravager. W czasie nalotu towarzyszył Fanty'emu, a gdy ich maszyny oczyściły pole, do ostrzału ruszyła porucznik Moonsong. Atak okazał się skuteczny, zaś Ravager zaczął opadać ku powierzchni planety, jednak B-wing Dowódcy Ostrzy również został trafiony i runął w dół. Widząc to, Stramm próbował wywołać Ginę, lecz nie otrzymał żadnej odpowiedzi. Po tym wydarzeniu Ostrza pozostały na orbicie, aż do momentu, gdy do Dowództwa Myśliwców trafiło wołanie o pomoc od porucznik Moonsong, która przeżyła rozbicie się jej maszyny i połączyła siły z Trzecią Grupą Zwiadowczą. W odpowiedzi na wiadomość, Eskadra Ostrza została wysłana na ratunek, zaś Stramm poprowadził akcję z pokładu B-winga. Prowadzona przez niego grupa w ostatniej chwili zdołała zestrzelić TIE-e ostrzeliwujące osaczonych żołnierzy, a także zniszczyć ITT i rozgonić szturmowców. Następnie Ostrza posadziły swoje myśliwce wokół ocalałych, zaś Stramm opuścił kokpit i ruszył w kierunku Giny. Od razu zwrócił uwagę na towarzyszącego jej młodego mężczyznę, którego porucznik Moonsong przedstawiła jako Temmina. Braylen wyznał Ginie jak go przeraziła i poprosił, aby więcej tego nie robiła. Jej uwaga o wydawaniu jej przez niego poleceń spowodowała, iż oboje się roześmiali, aż ostatecznie kobieta pocałowała Stramma.[5]

Charakterystyka

Braylen Stramm był ciemnoskórym mężczyzną rasy ludzkiej o głosie barwy barytonu i czarnych włosach. Ze względu na swoją przeszłość w siłach Imperium, bardzo przywiązany był do łańcucha dowodzenia i zawsze starał się działać zgodnie z rozkazami. Nie był jednak w stanie ciągle gnębić niewinnych cywili, których jedyną winą było zbyt wolne kłanianie się tyranom. Nigdy również nie zgadzał się na narażanie swoich ludzi bez większej przyczyny.

Przypisy

Źródła