Dzienniki Bena Kenobiego

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Dzienniki Bena Kenobiego
Rodzaj i pochodzenie
Typ: Dzienniki
Twórca: Obi-Wan Kenobi
Właściciele:
Miejsce pochodzenia: Tatooine
Cechy charakterystyczne
Zawartość: Wspomnienia

Dzienniki Bena Kenobiego były zbiorem prywatnych zapisków i wspomnień, przeznaczonych dla Luke'a Skywalkera, napisanych przez mistrza Jedi Obi-Wana Kenobiego, który po wydaniu rozkazu 66 przebywał na wygnaniu na Tatooine.

Historia

Gdy pod koniec wojen klonów został wydany rozkaz 66, mistrz Jedi Obi-Wan Kenobi zabrał nowo narodzonego Luke'a Skywalkera, po czym udał się na Tatooine, gdzie przekazał go w ręce jego wuja i ciotki.[1] Następnie przybrał imię Ben i zamieszkał w odosobnionym domu, gdzie postanowił czekać na moment, w którym mógłby rozpocząć szkolenie chłopca na Jedi.[2]

Minęło kilka lat, a Luke podrósł wystarczająco by podjąć naukę, dlatego Kenobi porozmawiał o tym z jego wujostwem. Ci jednak zabronili mu kontaktu z dzieckiem, dlatego Obi-Wan postanowił napisać serię dzienników, w których opisując swe przygody, pozostawił wskazówki i nauki dla Skywalkera, gdyż wierzył, że pewnego dnia ten odkryje, iż nie było mu sądzone życie farmera wilgoci.[2]

Zgodnie ze swoim postanowieniem, Kenobi zapisał w swoich dziennikach wydarzenia, które miały miejsce w czasie Wielkiej Suszy na Tatooine, w czasie której przeżywał kryzys "nie bycia Jedi". Wtedy też uratował małego Luke'a przed żołdakami Jabby, którzy chcieli odebrać w ramach podatku wodnego cały zapas cieczy należący do jego rodziny. Widząc upartość i chęć przeciwstawienia się niesprawiedliwości przez Luke'a, Kenobi odzyskał wiarę w siebie, po czym obiecał sobie, iż przekaże chłopcu więcej wiedzy na kartkach swych dzienników.[2]

Obi-Wan Kenobi tworzy swoje dzienniki.

Kolejny wpis w dziennikach Obi-Wana dotyczył historii z roku 10 BBY kiedy to w wyniku lotu przez Kanion Żebraków, Luke uszkodził swój śmigacz powietrzny T-16 Skyhopper. Chłopiec został uziemiony przez swojego wuja, który oznajmił mu, iż póki żył nie zamierzał pozwolić mu ponownie wzbić się w powietrze. Obi-Wan uznał, iż w chwili swojej śmierci wolał mieć pewność, że młody Skywalker posiadał zadowalające umiejętności pilotażu, dlatego podjął się ochrony piaskoczołgu Jawów, którzy nękani byli atakami Ludzi Pustyni. W podzięce za okazaną pomoc, handlarze złomem podrzucili młodemu Luke'owi części niezbędne do naprawy jego śmigacza. Gdy Owen Lars zauważył podarek otrzymany przez bratanka, złożył wizytę Kenobiemu w jego domu. Demonstracyjnie oddał pozyskane części, a także przypomniał Jedi, iż jego pomoc nie była mile widziana przez członków jego rodziny.[3]

Kilka dni później, wynajęty przez Jabbę, Czarny Krrsantan uprowadził Larsa z jego domu z zamiarem wywabienia Kenobiego. Mistrz wyczuł niebezpieczeństwo w jakim znalazł się farmer, dlatego kierując się swoimi uczuciami, z łatwością odnalazł mężczyzn. Obi-Wan był zmuszony zmierzyć się z łowcą nagród, a dodatkowo podjąć starania ocalenia Owena, który w wyniku ataku Wookiee'ego zawisł na krawędzi klifu. W pewnym momencie, gdy Kenobi zadał serię ran swojemu przeciwnikowi, Lars spadł w przepaść, lecz wtedy nieoczekiwanie pojawił się Luke pilotujący naprawiony T-16 Skyhopper. Czarny Krrsantan uciekł z Tatooine, a Obi-Wan postanowił nie rozmawiać na temat owych wydarzeń z Owenem Larsem, gdyż uznał, iż ten był ponownie bezpieczny w gronie rodziny. Nieoczekiwane pojawienie się Luke'a wprawiło Jedi w zadowolenie, dlatego wyraził życzenie, aby w przypadku kolejnych kłopotów ten przybywał mu z pomocą szybciej.[4]

Jednym z kolejnych wpisów w dziennikach mistrza Jedi była historia o wyprawie Wielkiego Mistrza, Yody, który w czasach Republiki Galaktycznej przybył na planetę skałosiły[5], gdzie przyczynił się do zażegnania sporu pomiędzy Szlamogrzmotami a Skalnymi Łowcami.[6] Obi-Wan nadmienił w swoich dziennikach o fakcie, iż było mu dane poznać Garro, Skalnego Łowcę, który nauczył Yody władania skałosiłą.[7]

Kenobi uwiecznił w swoich kronikach moment kiedy natknął się na imperialnych szturmowców pastwiących się nad zagubionym, małoletnim Tuskenem. Wykorzystując sztuczkę umysłową, przekonał mężczyzn, aby pozwolili mu odprowadzić malca do jego osady na Pustkowiach Jundlandii. Zapisując tą historię Jedi chciał zaznaczyć, iż w pewnych chwilach każdy potrzebował pomocy.[8]

Dzienniki po otrzymaniu ich przez Luke'a Skywalkera.

Gdy lata później, po zakończeniu bitwy o Yavin 4, Luke Skywalker rozpoczął poszukiwania źródeł, z których mógłby nauczyć się czegoś o byciu Jedi, trafił do domu Bena Kenobiego, gdzie w specjalnie przygotowanej dla niego skrzyni trafił na dzienniki mistrza Jedi. Chłopak został wtedy zaatakowany przez Bobę Fetta, lecz po trwającej jakiś czas walce udało mu się uciec.[9] Czytając pozostawione mu zapiski, dowiedział się o wydarzeniach z czasów Wielkiej Suszy,[2] po czym postanowił udać się na Nar Shaddaa, gdzie poszukiwał transportu do świątyni Jedi na Coruscant.[10] Został wtedy pojmany przez kolekcjonera antyków Jedi, Grakkusa,[11] który niedługo potem odnalazł także dzienniki Bena Kenobiego.[12] Ku zadowoleniu młodzieńca został on uratowany przez Hana Solo, Leię Organę i Chewbaccę. Dodatkowo R2-D2 odnalazł i odzyskał dzienniki Obi-Wana, dzięki czemu wszyscy mogli opuścić powierzchnię Nar Shaddaa.[13]

Zapoznawanie się z kolejnymi historiami zapisanymi przez mistrza Kenobiego, zaprowadziły Luke'a na planetę skałosiły, gdzie podobnie jak autor dzienników oraz mistrz Yoda, spotkał Garro, z którym stoczył walkę.[6]

Poza światem Gwiezdnych wojen

Dzienniki Bena Kenobiego zostały stworzone na potrzeby serii komiksowej Star Wars, pierwszego cyklu komiksowego nowego kanonu Gwiezdnych wojen. Zadebiutowały w szóstym zeszycie serii, który pojawił się na amerykańskim rynku 3 czerwca 2015 roku. Jason Aaron, twórca cyklu Star Wars, zapowiedział pojawianie się pojedynczych historii komiksowych pomiędzy głównymi arcami serii.[14]

Podczas gdy w głównych tytułach komiksów dotyczących dzienników użyto liczby mnogiej, okładka dzienników zapisana w aurebeshu podaję nazwę pamiętników w liczbie pojedynczej.[9]

Przypisy

Źródła