Eskadra Szafir

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Eskadra Szafir była eskadrą myśliwców TIE, która w roku 4 ABY, podczas bitwy o Endor przypisana była do gwiezdnego niszczyciela typu Imperial o nazwie Vigilance. Dowodził nią wtedy Maus Monare.

Historia

W roku 4 ABY Eskadra Szafir brała udział w bitwie o Endor. W pewnym momencie walki w stronę Vigilance ruszyły trzy koreliańskie korwety, więc Szafiry, zgodnie z rozkazem wydanym przez admirał Rae Sloane, wycofały się na pozycję obronne i przygotowały się do przechwycenia przeciwnika. W oczekiwaniu na odpowiedni sygnał jeden z kluczy eskadry starł się z myśliwcami rebeliantów. Gdy już korwety były wystarczająco blisko, piloci ruszyli trójkami w ich stronę wspierani przez ostrzał z turbolaserów niszczyciela. Eskadrze udało się odeprzeć atak wroga, jednak straciła łącznie sześciu pilotów, a bitwa trwała nadal. Gdy Millennium Falcon poprowadził atak wgłąb Gwiazdy Śmierci, dowódca Szafirów planował ruszyć z anim w pogoń, lecz piloci otrzymali rozkaz powrotu na pokład niszczyciela. Gdy tylko ostatni z nich zadokował, Vigilance skoczył w nadprzestrzeń do układu Annaj chwilę po eksplozji stacji bojowej.

Źródła