Jednostka abordażowa TIE
|
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
| Jednostka abordażowa TIE |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Sienar Fleet Systems[1] |
| Model: | TIE[1] |
| Rodzaj: | Statek abordażowy |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 7,6 m [1] |
| Wysokość: | 5,9 m [1] |
| Szerokość: | 9,9 m [1] |
| Silniki: | Podwójny silnik jonowy P-s4[1] |
| Przyspieszenie maksymalne: | 2380 G[1] |
| Prędkość w atmosferze: | 850 km/h[1] |
| Prędkość w kosmosie: | 90 MTGL[1] |
| Hipernapęd: | Brak[1] |
| Uzbrojenie: | |
| Osłony: | Posiada[1] |
| Różne | |
| Załoga: | 1 pilot[1] |
| Pasażerowie: | 20 szturmowców[1] |
| Cena: | |
| Rola: | Jednostka desantowo-abordażowa[1] |
| Przynależność: | Imperium Galaktyczne |
Jednostka abordażowa TIE była typem statku abordażowego należącym do serii TIE produkcji Sienar Fleet Systems. Jego projekt obierał się na bombowcu TIE/sa i wykorzystywany był zarówno przez Marynarkę jak i Imperialne Biuro Celne.
Charakterystyka
Opracowane przez Sienar Fleet Systems jednostki abordażowe obierały się bezpośrednio na projekcie bombowców TIE/sa, chociaż były od nich wyższe i szersze, lecz za to krótsze. Miały one 7,6 m długości, 9,9 m szerokości i 5,9 m wysokości. Cylindryczna gondola po prawej stronie pojazdu mieściła kokpit pilota, który dodatkowo posiadał miejsca dla pasażerów, w tej po lewej mieścił się natomiast jedynie przedział pasażerski oraz przyładowanie potrzebne do abordażu. Podobnie jak w TIE/sa, skrzydła maszyny były załamane do środka na górze i dole oraz pokrywały je panele słoneczne, które dodatkowo były mikrokarbowane, aby zwiększyć ochronę przedziałów pasażerskich. Co więcej, jednostki tego typu wyposażone były w tarcze ochronne. Zmniejszeony został również przedni panel z transparistali. Wysunięte trochę do przodu względem skrzydeł gondole zapewniały lepszą widoczność dla pilota. Obie gondole mieściły sześć miejsc siedzących dla pasażerów, a także uchwyty na ścianach i suficie dla stojących żołnierzy. Łącznie, jednostki abordażowe mogły przenosić każdorazowo 2 oddziały szturmowców, czyli dwadzieścia osób. Gondola pasażerska wyposażona była dodatkowo w otwierające się na zewnątrz pancerne drzwi, która chwytały atakowaną jednostkę, a także w wojskowy palnik laserowy do przecinania jej kadłuba. Połączenie dwóch jednostek pozostawały hermetyczne. Ponadto, ta część statku wyposażona była w wysuwaną rampę. Znacząca część systemów statku nie różniła się od bombowców TIE. Dostęp do kokpitu również w tej jednostce możliwy był przez właz znajdujący się w jego górnej części, jednak zbiornik paliwa umiejscowiony był nie pod przedziałem pilota, lecz w dolnej części łącznika obu gondoli.[1]
Jednostki te napędzane były przez podwójny silnik jonowy P-s4, który zapewniał im przyśpieszenie 2380 G oraz prędkość 90 MGLT w kosmosie i 850 km/h w atmosferze. Pilota w czasie lotu wspomagał komputer nawigacyjny N-s4 Navcon. Kolejną cechą wspólną z TIE/sa był brak hipernapędu.[1]
Oprócz dwóch dział laserowych L-s1 umieszczonych w dolnej cześć kokpitu pilota, jednostki abordażowe wyposażone były w podwójne ciężkie działo laserowe H-s1, która znajdowało się poniżej. Dodatkowym elementem uzbrojenia była wyrzutnia pocisków. W czasie walk pilota wspomagał komputer celowniczy T-s8.[1]
Historia
Po sukcesie jakim okazał się bombowiec TIE/sa, Marynarka Imperialna zleciła Sienar Fleet Systems opracowanie jednostki abordażowej, która zdolna by była do szybkiego transportu żołnierzy z pokładów gwiezdnych niszczycieli na inne statki oraz stacje, a także umożliwiała przedostanie się na unieszkodliwione jednostki i przechwycenie kapsuł. Siły wojskowe upierały się na dostosowanie bombowców do nowego celu, co jednak zdaniem inżynierów Sienara naruszyło by strukturalną całość maszyny. Ostatecznie powstał projekt bazującej na bombowcu jednostki abordażowej.[1]
Jednostki te szybko znalazły zastosowanie w siłach zbrojnych Imperium, a ponadto należące do COMPNOR-u Imperialne Biuro Celne wcieliło te nowe TIE-e do swoich struktur i wykorzystywało je do przedostawania się na kontrolowane frachtowce.[1] Co najmniej dwie takie jednostki brały również udział w walkach na Scarif w roku 0 BBY, gdzie eskortowały prom Dartha Vadera na Profundity.[2] Lata później handlarz bronią Korfé Bennux-Ai posiadał przynajmniej jeden egzemplarz jednostki abordażowej TIE w swoim asortymencie.[3]
Przypisy
Źródła
- Łotr 1
- Nowa nadzieja (Pierwsze pojawienie)
- Ostatni Jedi (W hologramie)
- TIE Fighter Owners' Workshop Manual