Leeha Faal

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Leeha Faal
Data i miejsce śmierci: 44 ABY
Miejsce pochodzenia: Kesh
Rasa: Keshiri
Kolor włosów: Czarne




Leeha Faal była kobietą rasy Keshiri oraz członkiem Zaginionego Plemienia z Kesh. W roku 44 ABY brała udział w misji do Otchłani, w czasie której została kapitanem fregaty o nazwie Winged Dagger. Z polecenia Sarasu Taalona dowodziła podczas próby pozyskania próbek wintrium, a po jej klęsce zdradziła kapitana Holpura pozostawiając go na śmierć. Po dołączeniu do reszty armady i dotarciu na planetę Abeloth, Faal była jedną z Sithów, którzy mieli poszukać jej Poza Cieniami, jednak zmarła podczas korzystania z techniki Wędrówki Umysłu.

Biografia

Leeha Faal urodziła się na Kesh w końcowym okresie odcięcia Zaginionego Plemienia od reszty galaktyki. Po tym jak w roku 41 ABY na planetę przybyła sfera medytacyjna Sithów o nazwie Ship, kobieta przeszła szkolenie w korzystaniu z nowoczesnej technologii. Widząc jak rośnie pozycja Sarasu Taalona w Kręgu Lordów, Faal postanowiła poprzeć go, a gdy ten otrzymał dowodzenie nad armadą Sithów kobieta chciała za wszelką cenę otrzymać przydział na jego okręcie, Black Wave. W tym celu zaaranżowała zabójstwo swojego bezpośredniego konkurenta do tej pozycji, a także dwóch potencjalnych. Ich ciał nigdy nie odnaleziono, a ich zaginięcie przypisano atakowi rukaro. Dzięki tym działaniom Leeha Faal została pierwszym oficerem na fregacie Taalona.

W roku 44 ABY, po tym jak siły dowodzone przez Sarasu Taalona połączyły siły z Luke'iem Skywalkerem i razem w czasie podróży do Otchłani zatrzymały się na Klatooine, Faal zwróciła uwagę arcylorda na występującą na planecie Fontannę Przedwiecznych, która stworzona była z wintrium, przypominającego szkło materiału. Pomimo początkowego sceptycyzmu Taalona, który osłabił pewność siebie kobiety, udało jej się zainteresować dowódcę, któremu następnie wyjaśniła czym była Fontanna i z czego była wykonana. Opowiedziała mu również o stosunku Klatooinian do struktury oraz o Traktacie Vontorskim, jaki ci zawarli z Huttami. Kiedy jej rozmówca zainteresował się ich rasą, Faal bez pytania sięgnęła do jego konsoli i przywołała na jej ekran wizerunek Hutta, a następnie przekazała mu co wiedziała o tej długowiecznej rasie i ich powiązaniu z Klatooinianami. Chwilę potem potwierdziła, Że Fontanna Przedwiecznych była dostępna dla turystów, jednak z pewnymi obostrzeniami dotyczącymi nowoczesnej technologii, na co Taalon wyraził chęć zobaczenia jej osobiście. Do tego jednak nie doszło, gdyż Skywalker wraz z arcylordem postanowili opuścić planetę po incydencie, w którym brał udział ogarnięty psychozą Dyon Stadd. Taalon jednak nie porzucił swoich planów związanych z wintrium i przekonał Jedi do pozostawienia na Klatooine dwóch fregat, które oficjalnie miały oczekiwać na Lando Calrissiana i jego Rockhounda. Kiedy mężczyźni doszli do porozumienia, arcylord wysłał wiadomość do Faal, która natychmiast zjawiła się na mostku i dowiedziała się, że ma objąć swoje pierwsze dowodzenie. Na pytanie jakim okrętem miałaby kierować, usłyszała, że to Winged Dagger, zaś jego aktualny kapitan, Syndor, miał zostać jej zastępcą. Ucieszona kobieta nie ukrywała nawet w Mocy swojego zadowolenia, następnie zaś otrzymała zadanie pozyskania próbek wintrium. Faal znajdowała się na swoim nowym okręcie, gdy Syndor poinformował ją o wiadomości od Taalona, w której ten przekazał jej, iż flota była gotowa do odlotu i nakazał im szybko do nich dołączyć. Mimo pozornej uległości podwładnego, Faal była pewna, że ten szykował się już do odzyskania swojej pozycji. Niedługo potem, kiedy pani kapitan otrzymała od Calrissiana wiadomość, że ten przybędzie w ciągu dwunastu godzin, wysłała mu niejasną odpowiedź, a następnie skontaktowała się z kapitanem Starstalkera, Vynem Holpurem, któremu przekazała rozkazy rozpoczęcia działania. Nie wszystko jednak poszło zgodnie z planem i nim załoga Holpura zdołała pozyskać próbki, do układu dotarł Rockhound, którego Faal powitała i poinformowała, że reszta floty już ruszyła. Zapewniła jeszcze Calrissiana, że jak tylko Starstalker powróci, będą gotowi do drogi. Niedługo potem jednak z nadprzestrzeni wyskoczyły jednostki Huttów, które przybyły do obrony Fontanny i zaatakowały zarówno Startalkera jak i oddalonego Winged Daggera. Faal wezwała więc na pomoc Calrissiana, lecz zataiła przed nim powód ataku. Gdy ten jednak odparł, że Rockhound nie mógł wylądować, zaś on był w stanie dostać na powierzchnię co najwyżej na pokładzie skiffu, Faal poprosiła go o skontaktowanie się z przedstawicielami Starszyzny, gdyż inaczej Starstalker zostanie zniszczony. Tak też się stało i załogi obu fregat zostały pojmane, zaś ich kapitanowie zjawili się w pałacu, gdzie miał odbyć się ich proces. Gdy Faal oraz Holpur weszli do sali w towarzystwie części członków Starszyzny, na miejscu byli już Calrissian i Jaina Solo, którzy mieli pełnić rolę sędziów oraz Darima Kedari. Sithanka cały czas zachowywała spokój i ukrywała swoje emocje w Mocy. Chwilę potem do spotkania dołączył Tooga Jalliissii Gral reprezentujący Huttów, zaś Darima przedstawił swoją wersję wydarzeń. Gdy skończył, Faal zabrała głos i najpierw przypomniała, że przez kilka dni pobytu armady nie doszło do żadnego incydentu, a co więcej Vestara Khai pomogła powstrzymać Dyona Stadda. Darima potwierdził jej wersję, zaś przedstawicielka Starszyzny, Mashu Tek Barik, zarzuciła, że sprawiało to, iż ich czyn był jeszcze bardziej haniebny. Faal nie dała się zbić z tropu i zgodziła się, że faktycznie by tak było, gdyby to ona wydała rozkazy, następnie zaś zarzuciła Holpurowi samowolę, czym całkowicie zaskoczyła drugiego kapitana. Ten jednak, po początkowym szoku, potwierdził jej wersję, zaś Faal oddała go i całą załogę Starstalkera do dyspozycji Klatooinian. Pół godziny od zakończenia obrad, Jaina i Lando ogłosili, że załoga Winged Daggera była wolna, w przeciwieństwie do Holpura i jego ludzi. Później Faal odwiedziła kapitana w jego celi i zapewniła go o nagrodzie jaka czekała jego rodzinę za to poświęcenie, następnie zaś upewniła się co do kształtu i rozmiarów popranych próbek wintrium, których nie znaleziono na pokładzie fregaty. Po opuszczeniu celi skontaktowała się z Syndorem, aby wydać mu polecenia. Następnie zaś Winged Dagger ruszył wraz z Rockhoundem w stronę Otchłani, gdzie czekała reszta floty.

Gdy statek Faal połączył się z armadą Taalona oraz Jade Shadow, cała flota przedostała się dzięki ochronie Rockhounda do wnętrza gromady czarnych dziur, gdzie ostatecznie wylądowały na planecie zamieszkałej przez Abeloth. Tam Faal towarzyszyła Taalonowi oraz Gavar Khai, gdy ci spotkali się ze Skywalkerem, który zaproponował poszukiwania ich celu za pomocą techniki Wędrówki Umysłu. Arcylord przystał na to i nakazał Khaiowi oraz Faal, aby mu towarzyszyli. Pani kapitan udała się więc na swój okręt, gdzie została podpięta do aparatury kontrolującej jej stan oraz podtrzymującej życie, której pilnowała Sumar, a następnie korzystając z porad Luke'a udała się Poza Cienie. Po dotarciu do Jeziora Widm, gdzie mieli spotkać się razem z Jedi, Faal spytała się o to, gdzie się znajdowali. Luke pokrótce wszystko wyjaśnił, a gdy zaczął opowiadać o Mgłach Zapomnienia, kobieta wtrąciła się zaskoczona, że chce tam szukać odpowiedzi. Jej dalsze uwagi zostały jednak uciszone przez ostre spojrzenie Taalona. Gdy grupa ruszyła brzegiem Jeziora Widm w kierunku Mgieł, w wodzie zaczęły ukazywać się im różne zmarłe osoby z ich przeszłości. W pewnym momencie Leeha poślizgnęła się i upadła z krzykiem w płytką wodę. Początkowo wydawało się, że nic jej się nie stało, lecz nim zdołała wstać, została chwycona przez dłoń, która wynurzyła się z wody. Kobieta próbowała walczyć i wezwała towarzyszy na pomoc, lecz szybko została wciągnięta w Głębiny Wieczności. Jej ciało pozostające na pokładzie fregaty dostało drgawek, zaś aktywność jej mózgu zaniknęła. Ostatecznie na rozkaz Sydora Faal została odłączona od aparatury podtrzymującej życie.

Charakterystyka

Leeha Faal była kobietą rasy Keshiri o szczupłej sylwetce i fioletowej skórze. Swoje czarne włosy nosiła, wzorem Taalona, krótko ścięte, jednak pojedyncze dłuższe kosmyki opadały na jej wysokie czoło. Faal była bezwzględna i pewna siebie. Dążyła do polepszenia swojej pozycji za wszelką cenę, nie mając oporów przez zabójstwem, ani też porzuceniem towarzyszy na pewną śmierć.

Źródła