Lillia Venn

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Lillia Venn
Data i miejsce śmierci: 3960 BBY
Miejsce pochodzenia: Kesh
Rasa: Człowiek
Przynależność:
Profesja: Wielki Lord




Lillia Venn była kobietą rasy ludzkiej i ostatnim Wielkim Lordem Zaginionego Plemienia przed Erą Zepsucia. W roku 3961 BBY została wybrana na przywódczynię Plemienia, lecz rządziła jedynie rok, gdyż zginęła w roku 3960 BBY podczas Nocy Odwróconego Meteoru.

Biografia

Wczesne życie

Lillia Venn urodziła się pod koniec pierwszego tysiąclecia panowania Zaginionego Plemienia Sithów na Kesh. Z czasem została członkiem Kręgu Lordów oraz otrzymała tytuł arcylorda. Venn piastowała to stanowisko do roku 3961 BBY, kiedy to nastąpiły wybory nowego Wielkiego Lorda. Ze względu na równowagę sił między dwoma wrogimi frakcjami, czerwoną oraz złotą, wybór nowego przywódcy Plemienia był niemożliwy. Sytuacja zmieniła się dopiero, gdy Candra Kitai zaproponowała arcylordom wybór Venn, dwadzieścia lat starszej od najstarszego z nich i powszechnie uważanej za niedołężną i niegroźną. Obie frakcje zgodziły się na taki układ, zaś Lillia Venn została ogłoszona Wielkim Lordem, a jej miejsce wśród arcylordów zajęła Candra Kitai. Przez pierwsze miesiące swojego panowania, nowa przywódczyni Plemienia spełniała oczekiwania innych co do niej, jednak potajemnie przygotowywała się do umocnienia swojej władzy,[1] a jej ludzie skontaktowali się z Campionem Deyem, który miał przeprowadzić na nią zamach.[2]

Umocnienie władzy

W roku 3960 BBY, po roku od objęcia stanowiska, plany Venn były gotowe do realizacji. Gdy rozpoczęły się obchody z okazji Dnia Donellana, Lillia wydała rozkaz splądrowania Gwiezdnego Deszczu, posiadłości Candry Kitai. Była również obecna na Korsinacie w czasie jazdy zabijaków. Jeszcze przed rozpoczęciem zawodów, Lillia wpasowywała się w swoją rolę nieudolnego przywódcy kołysząc się w swojej loży i machając dłonią całkowicie nie do rytmu muzyki. W jej najwyższej loży towarzyszyli jej Flen i Sawj Luzo, zaś Venn obstawiła dwóch zawodników promowanych przez braci. Gdy na sąsiedniej loży, ofiarowanej jej przez Venn w ramach uznania awansu, znalazła się Candra Kitai wraz z córką, Oriele, i pozdrowiły ją ukłonem, Wielki Lord zignorowała kobiety. Kiedy zawodnicy weszli na arenę, stało się coś, co zaskoczyło widzów. Pomimo przyciętych skrzydeł, uvak Campiona Deya wzbił się w powietrze i wylądował na schodach loży Wielkiego Lorda i zaczął iść w stronę Venn. Kobieta była jednak gotowa i poraziła zwierzę Mocą, zaś bracia Luzo dobili jeźdźca. Po tym wydarzeniu Venn nakazała stracić przywódców obu frakcji, Dernasa i Pallimę, a także pojmać Candrę Kitai, która została zmuszona do podpisania oświadczeń, że to trójka ukaranych arcylordów stała za próbą zamachu. Pojmana kobieta stała się niewolnicą i uwięziono ją w miejscowym zoo, gdzie musiała czyścić zagrody uvaków. W ten sposób Lillia Venn zdobyła żywy dowód swojej władzy i potęgi.[1] Następnie, w nagrodę za wierną służbę, wyniosła braci Luzo do godności arcylordów. Dwa tygodnie od wydarzeń na Korsinacie, do Venn zgłosiła się Candra, która przekazała jej informacje o tym, że Orielle odkryła ukryty myśliwiec kosmiczny i miała skontaktować się z pozostałymi przeciwnikami Wielkiego Lorda w Kręgu Lordów poprzez Gadina Badolfę. W zamian za te informacje, Lillia Venn postanowiła poprawić warunki pracy swej niewolnicy. Zdecydowała się również pozwolić Badolfie na przekazanie informacji, a następnie udała się, wraz z oddziałem Mieczy, na farmę Jelpha z Marisoty, gdzie znajdował się myśliwiec. Venn liczyła, że nawet jeśli opowieść okaże się fałszywa, to przyłapie kilku arcylordów na zdradzie i spiskowaniu przeciw niej. Lecąc na uvakach w stronę rzeki Marisoty, jej grupie udało się odnaleźć ciepły prąd, dzięki czemu zdołali dotrzeć na miejsce na długo przed Orielle i Jelphem, a także odnaleźć myśliwiec typu Aurek. Następnie grupa przygotowała się na przybycie Orielle, którą zaskoczyła obecność Wielkiego Lorda. Pojmana młodsza kobieta szybko została poinformowana o zdradzie swojej matki, zaś Venn nakazała braciom Luzo odsłonięcie myśliwca i udała się w jego stronę. Wtedy na farmę wpadł Jelph, który zaczął ostrzeliwać Sithów z blastera. Zaskoczona Lillia nakazała nowym arcylordom zabezpieczenie terenu, zaś sama zaczęła wspinać się na maszynę, aż ostatecznie znalazła się w kokpicie. Kobieta sięgnęła do przepustnicy, zmuszając myśliwiec do odbicia od ziemi, jednak aktywowała tym samym pułapkę zastawioną przez Jedi. Eksplozja ukrytego pod myśliwcem ładunku wybuchowego wyrzuciła go do góry, co wywołało zachwyt u nieświadomej zagrożenia Venn. Szybko jednak jej sytuacja zmieniła się, gdy, z powodu braku podniesionych tarcz, wybuchły pozostałe w wyrzutniach torpedy protonowe, zaś Lillia Venn zginęła w eksplozji myśliwca.[3]

Spuścizna

Widowiskową śmierć Venn nazwano potem Nocą Odwróconego Meteoru, zaś po jej zniknięciu wrogie jej frakcje zjednoczyły się przeciw jej poplecznikom, a następnie przeciw sobie. W Plemieniu rozpoczęła się Era Zepsucia, która trwała do roku 3000 BBY[4] W roku 2975 BBY, ówczesny Wielki Lord, Varner Hilts postanowił zrehabilitować niektóre postacie z przeszłości Plemienia, w tym Venn i nakazał nazwać jej imieniem jeden ze statków napowietrznych biorących udział w ekspedycji arcylorda Edella Vraia.[5]

Przypisy

Źródła