Massimo

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Massimo
Data i miejsce śmierci: 11 ABY
Rasa: Człowiek
Kolor włosów: Blond
Kolor oczu: Niebieskie
Kolor skóry: Jasna
Przynależność: Nowa Republika




Massimo był porucznikiem Nowej Republiki, służącym na Phaedzie około 11 ABY, pod rozkazami komandor Mirith Sinn.

Biografia

O jego przeszłości wiadomo niewiele, a sam nigdy nie lubił o niej mówić. W każdym razie postanowił zostawić swoje dotychczasowe życie za sobą i postanowił dołączyć do Rebeliantów. Pomimo jego tajemniczej przeszłości dowództwo Nowej Republiki, które pod przykrywką "idealistycznych" wartości przyjmowało do wojska całe masy kryminalistów, przymknęło na to oko. Massimo liczył na bezpieczną przystań dla siebie, jednak został przydzielony do tajnej bazy wojskowej Nowej Republiki na Phaedzie, znajdującej się pod panowaniem Imperium Galaktycznego. Porucznik służył pod rozkazami komandor Mirith Sinn i jej adiutanta, Trandoshanina Sisha Sadeeta. Nie przepadał specjalnie za swoim dowódcą, ale starał się tego publicznie nie okazywać.

Jakiś czas po śmierci Imperatora Palpatine'a na Onderonie, na planetę przybył Kir Kanos, ostatni ocalały członek Czerwonej Gwardii. Komandor Sinn postanowiła mu zaufać, i sprowadziła Kanosa do ich tajnej bazy. Massimo od początku nie ufał mu, zwłaszcza że Kanos nie chciał ujawniać o sobie zbyt wiele. Niechęć porucznika zwiększyła się po tym, jak w bazach danych odkryto, że za Kanosa nagrodę wyznaczył próbujący go odszukać samozwańczy przywódca Imperium Carnor Jax. Tym samym porucznik obawiał się że Kanos samą obecnością sprowadzi na nich kłopoty.

Korzystając z okazji że nie ma w bazie Sadeeta, Massimo otwarcie wystąpił przeciwko swemu dowódcy. Sinn kategorycznie stwierdziła że nie pozwoli na wyrzucenie Kanosa. Po chwili nie zważając na to że wszyscy ich obserwują, zaczęli sobie nawzajem wygrażać, omal nie rzucając się na siebie z nożami. Sinn oskarżyła go nawet oto, że zapomina że składał przysięgę Nowej Republice, a tym samym posłuszeństwo swoim dowódcom. Spór został niespodziewanie przerwany nagłym atakiem wojsk Imperium, dowodzonymi przez dowódcę garnizonu, pułkownika Xexusa Sheva. Massimo z innymi przystąpił do obrony bazy, jednak nagły atak imperialnych dodatkowo musiał zwiększyć jego podejrzenia co do Kanosa. Jego wątpliwości zostały nieco rozwiane, kiedy Kanos pomógł im odeprzeć atak imperialnych wojsk.

W ostatecznym rozrachunku okazało się że Massimo był w błędzie, jeśli chodzi o zdradę lokalizacji ich bazy. Zdrajcą okazał się informator Nowej Republiki Tem Merkon, który w rzeczywistości pracował także dla Imperium. Sinn, Sadeet i Massimo przekradli się do portu kosmicznego i włamali się do mieszkania Merkona. Kiedy ten ostatni wrócił do domu, został zaskoczony przez nich i w trybie doraźnym skazany na śmierć. Mimo błagań Merkona o darowanie życia, został zabity przez Massimę, który wbił mu sztylet w brzuch.

Krótko po pierwszej bitwie zapadłą decyzja o ewakuacji bazy. Było jasne że bez Kanosa, Rebelianci bardzo szybko ulegną w w walce z zaprawionymi w boju wojskami Imperium. Kiedy Sadeet i komandor Sinn opuścili bazę, a Kanos odleciał na Yinchorr, Massimo objął dowództwo nad oddziałami ewakuującymi się do położonej w górach bazy Collo Fauale. Dzięki uzyskanym wcześniej od Merkona informacjom, Carnor Jax poznał lokalizację rebelianckiej bazy. Dowodzony przez komandora Vivanta Gwiezdny Niszczyciel Steadfast rozpoczął bombardowanie, zanim Massimo zakończył ewakuację do wnętrza bazy. Zanim atak został odparty, zniszczono większość większość rebelianckiego sprzętu. Niestety w ostatecznym rozrachunku straty okazało się niezbyt duże, ponieważ Massimo zdążył ewakuować znaczą część personelu do podziemnych pomieszczeń. Niedługo potem zdał dla Mirith Sinn raport z tego wydarzenia.

Jakiś czas później Mirith Sinn pod przykrywką chęci schwytania Kanosa udała się na planetę Genon. Miała dowiedzieć się czy urzędujący tam Hutt Grappa nie dokonuje napadów na statki transportowe Nowej Republiki. Massimo wiedząc o tym uznał, że oto nadarza się okazja by zarobić dużo pieniędzy. Zdezerterował, porzucając garnizon Nowej Republiki na Phaedzie, po czym udał się na Genon. Poinformował Grappę że Sinn szpieguje jego organizację. W zamian za to Hutt obiecał mu duże pieniądze. Krótko potem Grappa aresztował zarówno Sinn, jak i zaskoczonego Massimę. Hutt skwitował to tak, że skoro był gotów zdradzić Nową Republikę, zdradzi kiedyś też także i jego. Oboje zostali przekazani Zanibarom - okrutnej rasie, która chciała złożyć oboje w ofierze.

Massimo został naszykowany do złożenia w ofierze jako pierwszy. W tym momencie pojawił się w obozie Zanibarów Kanos, który uwolnił Sinn, po czym oboje uciekli. W zamieszaniu jakie się zrobiło, Massimo jakimś cudem uwolnił się z więzów w i zdołali uciec. Jednak podczas ucieczki ciężko się poranił i został trwale oszpecony, m.in musiał zstąpić sobie utracone prawe ramię mechaniczną protezą.

Massimo za te wydarzenie obwiniał winą Kanosa, dlatego postanowił że będzie próbował go zabić. Jakiś czas po wydarzeniach na Genonie Massimo odnalazł Kanosa i spróbował go zabić. Jednak to Kanos wyszedł zwycięsko z tej walki, zabijając go.

Ciekawostki

  • Początkowo uznawano że Massimo zginął na Genonie, złożony w ofierze przez Zanibarów. Jednak wersję że przeżył i zginął później w walce z Kanosem, stworzono w czterostronicowym komiksie Hard Currency, który miał być swego rodzaju wstępem do planowanego Karmazynowego Imperium III. Mimo że ów komiks nadal nie wyszedł poza fazę planowania, wydarzenia z krótkiego komiksu weszły do kanonu.

Źródła