Mina kosmiczna
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
Mina kosmiczna była rodzajem osprzętu powszechnie stosowanego podczas galaktycznej wojny domowej. Mimo iż poszczególne typy tych urządzeń działały w różnoraki sposób, to ogólnie miały one za zadanie niszczyć i uszkadzać wrogie statki kosmiczne.
Charakterystyka
Istniały trzy zasadnicze podtypy min:
- Miny zbliżeniowe - były to silne ładunki wybuchowe, wyposażone w czujniki. Gdy w określonej odległości od miny pojawił się jakiś statek, czujniki wykrywały go i detonowały materiał wybuchowy. Z reguły były umieszczane w pobliżu jakichś słabo bronionych stacji lub większych instalacji, dla ochrony przed intruzami.
- Miny strzelające - były to niewielkie urządzenia wyposażone w działka laserowe, jonowe lub nawet wyrzutnie rakiet. Nie mogły się poruszać, ale posiadały systemy celownicze, dzięki czemu mogły strzelać w kierunku wroga. Były skuteczne przeciwko mniejszym statkom przeciwnika, np. myśliwcom, ale bezużyteczne przeciwko okrętom.
- Miny orbitujące - były to miny, które zwykle służyły za uzbrojenie promów i transportowców. Wypuszczone ze statku leciały w kierunku zaprogramowanego celu, a następnie wchodziły na orbitę przy użyciu repulsorów. Tak krążąc, zbliżały się do celu coraz bardziej, aż w końcu eksplodowały przy zderzeniu z nim.
Zobacz też
Źródła
[Pokaż/Ukryj]
Mina zbliżeniowa typu A - Mina zbliżeniowa typu B Miny strzelające: Miny orbitujące: Mina orbitująca typu B |
