Myśliwiec V-19 Torrent

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Ten artykuł dotyczy myśliwca. Zobacz też: Śmigacz V-19 Gian.
Myśliwiec V-19 Torrent
Podstawowe dane
Producent: Slayn & Korpil
Rodzaj: Myśliwiec kosmiczny
Specyfikacja techniczna
Długość: 6 m
Wysokość: 26 m
Silniki: 3 silniki jonowe
Hipernapęd: Klasy 1
Uzbrojenie:
Różne
Załoga: 1 pilot
Rola: Pojazd bojowo-eskortowy
Przynależność:



Myśliwiec V-19 Torrent to myśliwiec wielozadaniowy produkowany przez zakłady Slayn & Korpil na potrzeby Wielkiej Armii Republiki.

Historia

W związku z tym, że armia klonów potrzebowała myśliwców, które byłyby w stanie dobrze sobie radzić zarówno w kosmosie jak i w atmosferze planet zaprojektowano ten myśliwiec jako wielozadaniowy. Przede wszystkim szybkość i zwrotność musiały być doskonale dopracowane, a broń na tyle skuteczna by mogła sobie poradzić z wrogimi myśliwcami. Wszystkim tym funkcjom pomagały długie, rozkładane po starcie skrzydła. W czasie lądowania skrzydła były składane.

V-19 przeszły swój chrzest bojowy w czasie bitwy o Geonosis. Po tej bitwie zaczęto seryjną produkcję tego typu maszyn. Najbardziej znanymi bitwami z udziałem tych maszyn były: bitwa o Christophsis, bitwa o Muunilinst oraz bitwa o Rendili.

Około 20 BBY V-19 zostały zastąpione nowocześniejszymi myśliwcami, ARC-170, ponieważ były za słabe na nowe myśliwce Separatystów, TIE. Później myśliwce tego typu służyły jako maszyny rezerwowe.

Charakterystyka

V-19 Torrent były myśliwcami wsparcia pola walki, atmosferyczny lub jako eskortowy. Najczęściej eskortowały kanonierki LAAT, które niespecjalnie radziły sobie z wrogimi myśliwcami. Dodatkowo, po pierwszych doświadczeniach bojowych zdecydowano się dodać do V-19 hipernapęd, który pozwalał im podróżować pomiędzy układami planetarnymi bez potrzeby podróżowania na innych, większych okrętach.

Myśliwiec typu Torrent nie był wyposażony w osłony, posiadał jednak przyzwoity pancerz i zwrotność pozwalającą mu unikać trafienia przez przeciwnika. Liczono, że masowa produkcja zarówno samych maszyn, jak i ich pilotów, sprawi, że model taki okaże się efektywniejszy od konstruowania droższych pojazdów wyposażonych w osłony. Podobna filozofia przyświecała później doktrynie imperialnej przy produkcji TIE, w których rozwinięto ją jeszcze bardziej: TIE/ln był od Torrenta jeszcze szybszy i jeszcze mniej odporny. Ponadto V-19, w przeciwieństwie do wczesnych TIE, posiadały silne jak na swoje czasy uzbrojenie, zwiększające ich wielozadaniowość.

Źródła

Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.