Mytus VII

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Mytus VII
Astrografia
Region: Zewnętrzne Rubieże
Sektor: Wspólny
Układ: Mytus[1]
Księżyce: Dwa[2]
Geografia
Atmosfera: Brak
Grawitacja: Niższa od standardowej[2]
Dominujący krajobraz: Skalne pustkowia i kratery[1]
Społeczeństwo i inne
Języki: Basic
Ludność: Ludzie




Mytus VII to skalista i słabo zaludniona planeta leżąca w najodleglejszej od centrum galaktyki części Sektora Wspólnego.

Mytus VII leżał w układzie Mytus najdalej od małej gwiazdy, która była w jego centrum. Posiadał dwa nieduże księżyce. Siła grawitacji na planecie była niższa od standardowej, ponadto nie miała ona atmosfery, a z powodu dużej odległości od gwiazdy na powierzchni panował półmrok. W związku z tym flora Mytusa VII była słabo rozwinięta, charakteryzowała się też szarą barwą. Jedynym gatunkiem fauny były suckery, żywiące się minerałami[1].

Na planecie znajdowało się tajne więzienie Władz Sektora – Kraniec Gwiazd. W związku z tym Mytus VII miał wyjątkowo dobrze rozbudowaną infrastrukturę, lecz był wyłączony z wszelkiego międzyplanetarnego ruchu. W 2 BBY na planetę udał się Han Solo wraz z Atuarre, Pakką, Bolluxem i Błękitnym Maxem, aby uwolnić więźniów z Krańca Gwiazd. Nie tylko im się to udało, ale jeszcze spowodowali zniszczenie całego kompleksu.

Przypisy

Źródła