Naddyści

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Naddyści to grupa wyznawców ideologii Sithów pochodząca z planety Onderon. Z początku byli oni poplecznikami Freedona Nadda, po jego śmierci natomiast stworzyli kult tego upadłego Mrocznego Jedi. W 3998 BBY wywołali bunt Naddystów, który upadł i doprowadził do unicestwienia sekty.

Historia

Po śmierci Nadda, członkowie grupy - wśród nich wielu potomków Mrocznego Jedi - przez ponad 300 lat działali we względnej konspiracji, wzmacniając swoje wpływy w społeczności miasta Iziz. Poszukiwali i używali starożytnych artefaktów Sithów, w niektórych przypadkach kontaktowali się także z duchem samego Nadda.

Bunt Naddystów

Zobacz główny artykuł: bunt Naddystów.

W roku 3998 BBY, gdy przywódcami grupy byli władcy Onderonu - królowa Amanoę i król Ommin, na planetę przybyła grupa Jedi mistrza Arca Jetha z zadaniem zbadania niepokojących sygnałów o manifestowaniu się tam ciemnej strony Mocy. Dodatkowo planowano przeniesienie zwłok Nadda na Dxun. Misja ta zainicjowała wydarzenia znane jako bunt Naddystów, które doprowadziły do upadku sekty.

Pokłosie

Po upadku rządów Naddystów nie zniknęli jednak wszyscy ich zwolennicy. Rok później na Onderonie Rask i Nebo próbowali przekonać mieszkańców Iziz, że rządy Naddystów nie były złe, spotkali się jednak z wyjątkowo zimnym przyjęciem. Podczas tych wydarzeń dostrzegł ich Exar Kun, któremu wskazali grobowiec Nadda na Dxunie. Rask i Nebo zginęli tam z ręki Exara, jednak ten dostał się do sarkofagu Nadda, co umożliwiło mu rozwój w technikach Ciemnej Strony.

Kontynuatorami tradycji Naddystów stali się również w pewnym sensie Satal i Aleema Keto, członkowie stowarzyszenia Krathów. Dzięki pomocy Ommina zgłębili oni bowiem tajniki magii Sithów, co - wraz z działaniami Kuna - doprowadziło ostatecznie do najbardziej dramatycznych spośród wydarzeń wielkiej wojny Sithów.

Źródła