Platforma Obronna Golan I SpaceGun

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Platforma obronna Golan I SpaceGun
Podstawowe dane
Producent: Golan Construction Corporation
Specyfikacja techniczna
Długość: 1,1 km
Silniki: Brak
Uzbrojenie:
Załoga: 213
Pasażerowie: 140 żołnierzy
Różne
Rola: Platforma obronna


Platforma Obronna Golan I SpaceGun (zwana również w skrócie Golan I) to pierwsza z serii trzech platform obronnych typu Golan. Produkowana na dużą skalę podczas galaktycznej wojny domowej, głównie dla Imperium Galaktycznego.

Charakterystyka

Gdy powstał Sojusz Rebeliantów i rozpoczęły ataki na słabo strzeżone imperialne placówki, konieczne stało się stworzenie stosunkowo niewielkiej, ale dobrze uzbrojonej i opancerzonej stacji, która mogłaby skutecznie bronić małe bazy przez szybkimi najazdami myśliwców. Na projektanta i konstruktora takiej platformy wybrano Golan Construction Corporation, gdyż miała ona duże doświadczenie w dziedzinie budowania stacji orbitalnych.

Stworzona stacja składała się z dwóch, widocznych na pierwszy rzut oka części: modułu głównego i długiej iglicy służącej jako stabilizator. Po bokach modułu głównego rozlokowanych zostało 16 wieżyczek z pojedynczymi turbolaserami. Były one w stanie atakować cel położony w niemalże dowolnym miejscu wokół stacji. Nie dosięgały tylko w okolice początku iglicy, więc tam zainstalowano dodatkowo jeszcze trzy turbolasery. Oprócz tego uzbrojenia, Golany wyposażone były w 5 wyrzutni rakiet.

Poza potężnym uzbrojeniem, stacja posiadała silne osłony (około 75% tego co miał Gwiezdny Niszczyciel typu Imperial-I) i silnie opancerzony kadłub. Ponadto, aby umożliwić skuteczną walkę z rebelianckimi myśliwcami, Golan został wyposażony w hangar przebiegający przez środek modułu centralnego, a w nim mogło się znajdować nawet pełne skrzydło myśliwców TIE.

Zastosowania

Platformy typu Golan I były początkowo stosowane jako dodatkowa ochrona mniejszych placówek Imperialnych, a później jako samodzielne placówki celne lub niewielkie bazy. Spisywały się w tej roli znakomicie. Świadczyć o tym wielki sukces jaki osiągnęła ta konstrukcja na rynku. Prywatni klienci stosowali je do ochrony słabo bronionych lub zupełnie bezbronnych instalacji takich jak porty kosmiczne, stocznie, magazyny kosmiczne, itd. przed atakami piratów.

Następcą tej stacji była Platforma typu Golan II

Źródła

Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.