Mandaloriańscy Neo-Konkwistadorzy/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Neo-Konkwistadorzy wraz z dowódcą.

Mandaloriańscy Neo-Konkwistadorzy to jedna z frakcji jakie istniały pośród Mandalorian, jej powstanie, złoty okres rozwoju oraz upadek związane są bezpośrednio z okresem wojen mandaloriańskich.

Historia

Symbol Frakcji.

Neo-Konkwistadorzy mają swój początek w zakończeniu wielkiej wojny Sithów. Grupa rezydujących na Mandalorze wojowników była niezadowolona z przebiegu zakończonej wojny, Konkwistadorzy bowiem choć doskonale walczyli i wygrywali, to nie potrafili przekuć zwycięstw w dodatkowe profity dające wsparcie i napędzające dalsze podboje. Podbijane przez nich stocznie nie pracowały a tysiące istot pozostawało biernych, choć mogły być wykorzystane do wsparcia w walce.

Ta marginalna początkowo frakcja stworzyła więc własny łańcuch dowodzenia z podziałem na rangi oraz zaczęła nosić takie same zbroje. Oba te zjawiska były uważane za co najmniej dziwne przez tradycyjnych Konkwistadorów i ruch zapewne pozostałby marginalny gdyby nie Mandalor Ostateczny i jego pomocnik Cassus Fett. Zasugerował on chcącemu podbić galaktykę Mandalorowi, by udzielił wsparcia temu ruchowi, co tamten też zrobił wyżej stawiając zalety z niego płynące niż własną niechęć do idei zunifikowanego wyglądu. Sam Cassus zmienił swą zbroję na Neo-Konkwistadorską by stanowić dobry przykład dla innych.

W miarę trwania wojny, jej etapu przed otwartą walką z Republiką, idee Neo-Konwkistadorów się rozprzestrzeniały, stopniowo stanowiąc coraz większy odział w całości sił Mandalorian. Działo się to zarówno dzięki konwersjom dotychczasowych Konkwistadorów jak i wcielaniu do struktur Noe-Konkwistadorskich rozmaitych istot z podbitych światów.

Teoretycznie w wojnach mandaloriańskich brały udział zarówno frakcje Konkwistadorów jak i Neo-Konkwistadorów, to ci drudzy byli jednak dominującą i bardziej medialną siłą, znaną Republice. Po zakończeniu konfliktu istotna część Neo-Konkwistadorów porzuciła tą ścieżkę, często zachowując jednak zbroję i broń i używając jej do zastraszania słabszych.

Struktura

Koblus Sornell z rodziną, wszyscy w zbrojach Neo-Konkwistadorów.

Rzeczą charakterystyczną związaną z rozrostem tej frakcji i odróżniającą ją od Konwkistadorów było mniejsze oddanie jej członków ideom Mandalorian. O ile bowiem pierwotni członkowie odpowiadający za ten pomysł pozostali wierni Resol'nare, to wraz z przybywaniem nowych członków wielu z nich traktowało dołączenie do Mandalorian jako okazję do wzięcia udziału w walkach, bez przywiązywania uwag do ideologicznej otoczki Mandalorian. Fakt, że wiele osób do struktur było włączanych siłą, wbrew swej woli także zdecydowanie nie pomagał zachowywaniu idei pierwotnych Mandalorian. Nie bez znaczenia było to, że w miarę jak rekrutów przybywało, ich wprowadzanie w kulturę Mandalorian było coraz mniej dokładne. W końcu zaś ograniczało się do przekazania informacji o Resol'Nare, ubrania w zbroję, wręczenia broni i wysłania na front. Tym samym w momencie bitwy o Malachor V przeciętni mandaloriańscy wojownicy byli właśnie tacy, przeciętni.

Sprzyjając przemianom w Neo-Konkwistadorów zadbano także, by z czasem kuźnie wojenne Mandalorian zajmowały się dostarczaniem tylko takiego wyposażenia, sprawiając tym samym, że wierni starszej tradycji Konkwistadorzy musieli we własnym zakresie dbać o swoje wyposażenie.

Schemat kolorów zbroi Neo-Konkwistadorów.

W ramach identycznych pancerzy wprowadzony został wizualny podział rang, gdzie każda miała swój kolor pancerza. Najniższy a więc siłą rzeczy najpopularniejszy był zwykły Neo-Konkwistador, który nosił zbroję o kolorze niebieskim. Rangę te dostawali wszyscy nowo włączeni w struktury Mandalorian. Szkarłatnoczerwone zbroje nosili dowódcy zbiórki będący zaufanymi podwładnymi Mandalora, działającymi zarówno jako szkoleniowcy, oficerowie polityczni oraz dowódcy frontowi. Ich czerwień była łatwa do odnalezienia na polu bitwy i każdy wojownik z niebieską zbroją miał w obowiązku słuchać się dowódcy który był najbliżej niego. Marszałkowie polowi nosili złote zbroje, jednym z pierwszych i najważniejszych doradców Mandalora jacy przywdziali tą zbroję był Cassus Fett. Symbolika tej zbroi szybko się jednak zdewaluowała, wraz z odmówieniem noszenia jej przez Demagola oraz faktem, że Mandalor zaczął przydzielać ten kolor wszystkim którzy wyjątkowo go wspierali lub których chciał w jakiś sposób odróżnić od dowódców zbiórki. W wyniku tego Cassus postulował stworzenie jeszcze innego wzoru, dla tych naprawdę wyjątkowych, wliczając w to siebie. Srebrny kolor zbroi zarezerwowany był dla weteranów - nie wiadomo jednak, czy był on wprowadzony jako odpowiedź na postulaty Cassusa o kolejnej randze czy też istniał od początku.

Wraz z rozrastającymi się strukturami Mandalor dopuścił do powstania jednostek wymykających się kodowi kolorystycznemu, ale wciąż trzymających się zasady identycznych zbroi. Przykładami tego mogą być oddziały uderzeniowe czy też Mandaloriańscy Rycerze dowodzeni przez Dorjandera Kace'a.

Najistotniejsi członkowie

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
Mandaloriańskich Neo-Konkwistadorów.