Latarnia Gwiezdny Blask

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
(Przekierowano z Starlight Beacon)
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: pozostałe pozycje z cyklu Wielka Republika.

Latarnia Gwiezdny Blask
Podstawowe dane
Producent: Republika Galaktyczna[1]
Skonstruowana: 232 BBY[1]
Zniszczona: 230 BBY[2]
Specyfikacja techniczna
Kadłub: 19% triazuryt[3]
Załoga:
Różne
Region: Zewnętrzne Rubieże[1]
Dowódca:
Przynależność: Republika Galaktyczna[1]


Latarnia Gwiezdny Blask, znana również jako stacja Starlight, była stacją kosmiczną położoną na obszarze Zewnętrznych Rubieży. Oddana do użytku w roku 232 BBY, stanowiła część planu rozbudowy Republiki przez Wielką Kanclerz Linę Soh.

Charakterystyka

Będąc jednym z projektów wchodzących w skład Wielkich Projektów, Latarnia zbudowana była z przepychem oraz dbałością o szczegóły. Stacja składała się z centralnej, spłaszczonej sfery oraz dwóch wież po obu jej stronach. Jej szkielet był zbudowany w 19% z tranzzurytu - minerału, który wzmacniał sygnał transmisji. Jednym z założeń towarzyszącym jej budowie było ukazanie różnorodności kultur znajdujących się na Zewnętrznych Rubieżach, dlatego też rudy metali wykorzystane do jej budowy, a także pracujący nad nią personel pochodziły z wielu światów regionu. Założenie to było również widoczne z różnorodności kantyn serwujących posiłki z różnych rejonów oraz atrakcji turystycznych, w tym wystaw ukazujących charakterystyczne obszary planet mieszczących się na Zewnętrznych Rubieżach, takich jak Kalamar, czy Felucja.[1] Innym charakterystycznym elementem stacji była świątynia Jedi, na szczycie której znajdowała się latarnia.[8]

Historia

Stacja powstała z inicjatywy Wielkiej Kanclerz Liny Soh jako jeden z Wielkich Projektów. Prace nad nią zakończyły się w roku 232 BBY, zaś nadzorował je Shai Tennem, którego na to stanowisko wybrała sama kanclerz. Wśród innych odpowiedzialnych za ukończenie budowy byli Joss Adren oraz jego żona Pikka, którzy piastowali stanowiska projekt managerów. Około dwóch tygodni przed planowanym oddaniem stacji do użytku, na Starlight Beacon przybyła grupa dygnitarzy, w skład której wchodzili admirał Pevel Kronara oraz Jedi dowodzeni przez Avar Kriss. W tym samym czasie Adrenowie, których kontrakt został wypełniony, szykowali się do opuszczenia stacji, gdy Pika, w czasie ostatniego skanu diagnostycznego, zauważyła skok energii w jednym z węzłów. Po poszukiwaniach źródła, w czasie którego obie gruby chwilowo się spotkały, Adrenom udało namierzyć się je w przewodzie 398-GX14, który znajdował się przy samej świątyni Jedi i usunąć problem, nim ten zaczął zagrażać całej stacji.[1]

Niedługo później doszło do Wielkiej Katastrofy oraz bitwy o Kur, po której na pokładzie Stacji Starlight miało miejsce spotkanie, w którym udział wzięli Lina Soh, Adrenowie, przedstawiciele Senatu, reprezentacja Koalicji Obrony Republiki oraz członkowie Zakonu Jedi. Tematem narady były niedawne wydarzenia oraz sposób w jaki Adrenom udało się działać tak sprawnie za sterami Longbeama Aurory III w czasie walki.[1] W tym samym czasie do centrum medycznego na stacji zaczęto sprowadzać poszkodowanych w wyniku Wynurzeń. Jednostka szybko stała się przepełniona, zaś na jej terenie znalazło się wielu przedstawicieli wrogich sobie frakcji w lokalnych konfliktach. Wśród nich był Ceeril, ambasador Rion, który padł ofiarą zamachu.[8]

Przypisy

Źródła