K-wing
|
|
 |
To oburzające. Nie macie dowodów!
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł. To hasło nie posiada kompletu źródeł dla zawartych w nim informacji. Jeśli znasz ich pochodzenie, skoryguj/dodaj ich spis w sekcji Źródła oraz zweryfikuj ich prawdziwość. Następnie poproś Strażników o usunięcie szablonu. |
| K-wing |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Pełna nazwa: | K-Wing Heavy Fighter |
| Producent: | Koensayr |
| Rodzaj: | Myśliwiec kosmiczny |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 16 m |
| Przyspieszenie maksymalne: | 2700 G |
| Prędkość w atmosferze: | 1000 km/h |
| Prędkość w kosmosie: | 9 [źródło?] |
| Hipernapęd: | Brak |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: |
|
| Ładowność: | 440 kg[źródło?] |
| Cena: | 285 000 cr[źródło?] |
| Przynależność: | Nowa Republika |
K-wing to republikański ciężki myśliwiec kosmiczny przeznaczony przede wszystkim do działań w atmosferze oraz do ataków na cele nieruchome i duże okręty w przestrzeni kosmicznej.
Charakterystyka
Głównym przeznaczeniem tego myśliwca było przeprowadzanie precyzyjnych bombardowań z niewielkiego pułapu lub lotu nurkowego, szczególnie przeciw ufortyfikowanym instalacjom obronnym lub innym celom trudnym do dosięgnięcia w tradycyjny sposób.
W maszynie tej nie zainstalowano standardowych wyrzutni pocisków kierowanych, wprowadzając zamiast nich system pylonów podskrzydłowych, na których można było instalować rozmaite, dostosowane do wymagań sytuacji, środki bojowe. K-wing nie posiadał też działek laserowych. Jego jedyną obroną przed myśliwcami przeciwnika mogły być podwieszone rakiety lub po prostu eskorta myśliwska z maszyn lepiej sprawujących się w walce kołowej i przechwytywaniu.
Poza standardowymi rodzajami uzbrojenia, jak torpedy, rakiety czy bomby, K-wing mógł być wyposażony w zaprojektowaną specjalnie dla niego ciężką bombę fuzyjną, przeznaczoną do niszczenia szczególnie odpornych i silnie ufortyfikowanych celów naziemnych, bunkrów itp. Jeżeli maszyna przenosiła taką bombę, to wtedy pod drugim skrzydłem musiał mieć podwieszony specjalny odrzucany balast, mający za zadanie zrównoważyć ciężar pocisku i zapobiec niestabilnemu lotowi w atmosferze.
O ile w przestrzeni kosmicznej K-wing nie należał do najszybszych pojazdów, w atmosferze był w stanie osiągać prędkość naddźwiękową przy ciśnieniu sięgającym 5 atm. i manewrować znacznie skuteczniej, niż jakiekolwiek inne myśliwce kosmiczne. Między innymi dzięki systemowi sterowania wektorem ciągu środkowego z trzech silników, oraz dzięki skrzydłom wyprofilowanym tak, żeby zapewniały siłę nośną.
Aby K-W mógł bezpiecznie wydostać się ze strefy eksplozji po zrzuceniu bomby fuzyjnej, lub też skuteczniej przełamywać obronę nieprzyjaciela, wyposażony został w dopalacz jonowy, działający podobnie, jak system SLAM w prototypowych imperialnych Missile Boatach. Załoga myśliwca składa się z dwóch osób, co pozwalało pilotowi na koncentrowanie się na sterowaniu, podczas gdy strzelec operował uzbrojeniem. Pod względem przeznaczenia myśliwce typu K były w zasadzie uważane za odpowiednik dużo wcześniejszych imperialnych Scimitarów, jednak znacznie przewyższały je parametrami lotu. Po raz pierwszy użyto ich bojowo w trakcie kryzysu yevethańskiego, kiedy to weszły w skład republikańskiej Piątej Floty.
Źródła
