Zabrakowie/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Zabrakowie
Planeta macierzysta: Iridonia[1]
Język: Zabracki[2]
Wzrost: 160-210 cm[2]
Kolor oczu: Różne
Kolor skóry: Różna
Cechy charakterystyczne: Rogi




Zabrakowie, czasem nazywani Iridonianami, byli rdzennymi mieszkańcami planety Iridonia.

Biologia i charakterystyka

Zabrakowie to istoty humanoidalne, które w wielu aspektach przypominały ludzi. Najbardziej charakterystyczną z ich cech były wyrostki kostne czaszki, które często przypominały rogi.

Kobieta rasy Zabrak.

Zaczynały one rosnąć w okresie dojrzewania.[1] Bazując na ich wyglądzie i ułożeniu można było wywnioskować do jakiego podgatunku należał dany osobnik.[2] Skóra Zabraków mogła mieć różnorakie kolory, takie jak biały z odcieniem brzoskwiniowym, brązowy, czarny[1], żółty[3], czerwony[4] i pomarańczowy[5]. Owe barwy występowały w różnych tonach[1].

W zależności od podgatunku, Zabrakowie mogli posiadać włosy, lub też nie. Występowały one w kolorach podobnych jak u ludzi. Większość z przedstawicieli tej rasy nie posiadała brwi, rzęs i zarostu,[1] choć istniały od tego wyjątki, na przykład w przypadku Marisa Brood. Ich oczy, prócz kolorów charakterystycznych dla rasy ludzkiej, przybierały również odcienie czerwone, purpurowe, żółte i pomarańczowe.[1] Ponadto, zabrackim odpowiednikiem rumieńców były fioletowe plamki wokół wyrostków kostnych.

Niekorzystne warunki, jakie panowały na Iridonii, sprawiły, że Zabrakowie wykazywali się niezwykłą odpornością fizyczną. Sprzyjał temu również fakt posiadania dwóch serc[5], choć uszkodzenie choćby jednego z nich prowadziło do zaburzeń w układzie krążenia i niedokrwistości. Jeśli uraz nie został szybko wyleczony, dochodziło do śmierci. Zabrakowie byli w stanie wytrzymać długotrwałe tortury.[1]

Rasa ta była genetycznie kompatybilna z ludźmi i mogła się z nimi krzyżować. Ich żeńskie potomstwo, zwane Dathomiriankami, charakteryzowało się bladą skórą i brakiem włosów. Natomiast mężczyźni pochodzący z tych związków zachowywali cechy Zabraków.[6]

Osobowość

Iridonianie cechowali się niezwykłą pewnością siebie. Według nich wszystko było możliwe i bez wahania zdążali do osiągnięcia swoich celów, stosując do tego wszelkie dostępne środki.

Opress - Zabrak zmieniony magią Sióstr Nocy.

Cechowali się również wrodzoną siłą woli i wytrwałością. Niektórzy uważali ich jednak za mniej inteligentną rasę, ponieważ zwykle mogli się skupić jedynie na jednym zadaniu na raz. W ich naturze leżało również traktowanie innych ras z wyższością, a zwłaszcza tych, które bały się porażki.[1][5]

Przedstawiciele tej rasy odczuwali dumę z przynależności do swoich kolonii i choć istniała między nimi rywalizacja, rzadko dochodziło do walk. Jednak szczycili się swoją diasporą i uważali, że różnorodność ich kultur służy większemu dobru[1].

Zabrakowie często posiadali miana nawiązujące do zwierząt zamieszkujących Iridonię. Częstymi imieninami wśród mężczyzn były Blok, Lok i Zur. Natomiast wśród kobiet - Triz.

Kultura

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów zabrakańskiej kultury były tatuaże, którymi przedstawiciele rasy ozdabiali sobie twarze. Składały się one z cienkich linii, które młode osobniki otrzymywały w specjalnym rytuale, gdy zaczynały rosnąć im rogi. Tatuaże symbolizowały wiele rzeczy, takie jak powiązania rodzinne, czy też miejsce pochodzenia; były też projektowane na podstawie upodobań osobnika i jego doświadczeń. Znakami o podobnym znaczeniu Zabrakowie ozdabiali też rogi reeków, zwierząt, których używali do walki. Choć tatuaże były bardzo popularne, nie wszyscy przedstawiciele tego gatunku je nosili[1][5][7].

Zabrakowie ze światów innych niż Iridonia, nawet jeśli odbywali trening sztuk walki, często zatrudniali się przemyśle rozrywkowym i medycznym.[1]

Kultura Iridonii

Sithowie, którzy wiele lat temu nawiązali kontakt z mieszkańcami Iridonii, wywarli wielki wpływ na kulturę planety, choć sami Zabrakowie utrzymywali, że zrodziła się ona pod wpływem ciężkich warunków, w jakich musieli żyć. Charakteryzowali się oni większą wojowniczością, niż osoby mieszkające w koloniach. Szczególną uwagę przywiązywali do rozwoju umiejętności sztuk walki u młodych osobników. Ich znajomość była niezbędna w każdej szkole, a osoby szczególnie uzdolnione były wysyłane na zaawansowany trening. W wielu miejscach nauczano też jazdy na reekach, mimo że zwierzęta te w późniejszym okresie straciły na znaczeniu. Majętni Zabrakowie z kolonii często posyłali swoje dzieci na szkolenie na Iridonię.[1]

W walce Zabrakowie z Iridonii dosiadali lokalnej odmiany reeków i używali dwumetrowych kijów z ostrzami, znanych jako zhaboki. Cieszyli się oni również opinią jednych z najlepszych wytwórców broni w galaktyce. Produkowali oni blastery i wibroostrza, które cechowały się niezwykłą jakością. Nie były one wytwarzane masowo, więc posiadali je jedynie kolekcjonerzy i członkowie oddziałów specjalnych.[1]

Kultura Dathomiry

Dathomirski Zabrak prezentujący swoje tatuaże.

Jedną z planet, na których Zabrakowie wytworzyli swoistą kulturę, była Dathomira. Ich mała grupa znalazła się tam wiele lat przed wybuchem wojen klonów. Mieszkające na planecie Siostry Nocy odkryły, że mogą się krzyżować z zabrackimi mężczyznami i doprowadziły do ich izolacji. Powstało przez to stowarzyszenie Braci Nocy, których najbardziej charakterystyczną cechą były skomplikowane tatuaże, pokrywające całe ciało. Były one tradycyjnym symbolem wojownika.[6] Mężczyźni ci zajmowali się doskonaleniem swoich umiejętności w walce, a gdy któraś z Sióstr Nocy odwiedzała ich, by wybrać sobie partnera, brali udział w zawodach, które miały dowieść ich kompetencji.[3]

Historia

Wczesna historia

Inkwizytor Sithów z czasów zimnej wojny.

Przed zdobyciem pierwszych kolonii, Zabrakowie walczyli przez wiele lat w bezustannych wojnach domowych na Iridonii, by podnieść swoje klasyfikacje w sztukach walki. Wówczas Sithowie skontaktowali się z Wysoką Radą planety, by wynająć ich najlepszych najemników. Jedną z głównych przyczyn, dla której Zabrakowie rozpoczęli podbój kolonii, były ciężkie warunki panujące na ich ojczystej planecie.[1] Gdy durosjańscy badacze zaczęli odkrywać tereny Środkowych Rubieży, zetknęli się z Zabrakami, który w tym czasie posiadali już osiem kolonii w pięciu różnych systemach, zlokalizowanych wzdłuż głównych tras nadprzestrzennych.[2][5] Jedną z nich był Elom, na której zabraccy mieszkańcy wyewoluowali w odrębną rasę, Elominów.[1] Rasa ta znalazła się również na Dathomirze, ale nie przejęła nad nią kontroli.[6] Wszystkie planety należące do Zabraków przyłączyły się do Republiki wkrótce po jej założeniu.[2] W czasach zimnej wojny można było ich spotkać wśród przedstawicieli obu stron konfliktu.[5]

Stara Republika

W okresie Starej Republiki jednym z najbardziej znanych Zabraków był Darth Maul - uczeń Lorda Sidiousa, żyjący przed wojnami klonów. W tym samym czasie Zakonowi Jedi służyli też między innymi Agen Kolar i Eeth Koth.

Podczas wojen klonów jeden z mieszkańców Dathomiry, Savage Opress został zabrany ze swojej wioski i przemieniony za pomocą magii Sióstr Nocy. Stał się on nieoficjalnym uczniem Dartha Tyranusa, a także osobą, która miała pomóc Asajj Ventress w zemście na mistrzu.

Galaktyczna wojna domowa

W czasachgalaktycznej wojny domowej Imperium starało się podbić Zabraków, lecz spotkało się z silnym oporem organizacji działających w podziemiu. Ich przykład miał posłużyć za przestrogę dla innych ras, więc na ich planetach postawiono garnizony, zniszczono znaczną część ich przemysłu, nałożono podatki i odmówiono pomocy medycznej. Wielu Zabraków dołączyło do rebeliantów, na przykład Kaysil Verwood. Zajmowała się ona szukaniem niewolników, którzy uciekli Imperium. Była też pierwszą reprezentantką rasy w Nowej Republice.[1]

Późniejsza historia

Około roku 137 ABY Zabrakowie znajdowali się w szeregach zarówno Zakonu Jedi, jak i Imperium Sithów Dartha Krayta. Jednym ze słynniejszych rycerzy z tego okresu był Wolf Sazen, mistrz Cade'a Skywalkera.[8]

Ciekawostki

Przypisy

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
Zabraków.
Darth Maul.
Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Zabrakowie/Legendy&oldid=484378”