Giddean Danu

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Giddean Danu
Miejsce pochodzenia: Kuat
Rasa: Człowiek
Wzrost: 196 cm
Kolor włosów: Czarne
Kolor oczu: Brązowe
Kolor skóry: Ciemna
Przynależność:
Profesja: Senator




Giddean Danu był senatorem reprezentującym w Senacie planetę Kuat w schyłkowym okresie Republiki. Swoją pozycję uzyskał dzięki Onarze Kuat - dyrektorowi firmy Kuat Drive Yards.

Biografia

Danu został powołany na swoje stanowisko przez Onarę Kuat w miejsce senator Risi Lenoan. Oprócz reprezentowania ojczyzny reprezentował również interesy Kuat Drive Yards w Senacie. Danu był jednak przeciw centralizacji władzy i prowadzeniu wojny przez Jedi co nie pasowało Onarze. Wtedy Kuat przypomniała senatorowi, że w każdej chwili jego miejsce może przejąć syn Onary. Pomimo tego Danu zajął się reformacją polityki Kuat i zaczął kontrolować poczynania rodziny Kuat.

Giddean potrafił logicznie myśleć i dochodzić do rozwiązań nawet najtrudniejszych spraw z uzasadnieniem. W czasie wojny znalazł się w ciężkiej sytuacji jako przedstawiciel planety Kuat. Na planecie produkowana była większa część sprzętu wojskowego dla Republiki dlatego planeta otrzymywała ogromne zyski finansowe. Danu nie chciał jednak, aby wojna nie dosięgła planety. Danu był pragmatyczny i widział jak wielkie zepsucie panuje w Senacie i jak wyniszcza Republikę. Twierdził również, że jego frakcja potrzebuje pomocy Jedi w odebraniu nadzwyczajnych praw Kanclerzowi. Wielu urzędników na wyższych szczeblach zarządzania planety popierało Palpatine'a. Przez swoje odmienne poglądy Giddean omal nie stracił posady senatora. Jego niechęć do kanclerskiego większego dobra została skrytykowana przez inwestorów na Kuat. Kiedy nastały ciężkie czasy zwrócił się o radę do Jedi, których bardzo szanował. Miał z nimi dobre stosunki.

Danu był poważny i powściągliwy. Miał niezachwianą uwagę. Został więc zaproszony przez senatorów Mon Mothmę i Baila Organę do grupy polityków planujących odebranie Kanclerzowi nadzwyczajnych praw. Był jednym z senatorów, którzy podpisali Petycję 2000.

Źródła