Alderaan/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Ten artykuł dotyczy planety. Zobacz też: konwent o tej nazwie.
Alderaan
Astrografia
Region: Światy Jądra[1]
Sektor: Alderaan[1]
Układ: Alderaan[1]
Gwiazda: Alderaan[1]
Księżyce: 1
Współrzędne: M-10
Długość dnia: 24 standardowe godziny[1]
Długość roku: 364 lokalne dni[1]
Geografia
Typ: Skalista
Średnica: 12,500 km[1]
Atmosfera: Tlenowa
Klimat: Umiarkowany
Grawitacja: Standardowa
Dominujący krajobraz: Równiny, lasy i góry[1]
Społeczeństwo i inne
Języki: Basic[1]
Rząd: Demokracja[1]
Ludność: 2 miliardy[1]
Struktura demograficzna:
Import: Rzeczy produkowane fabrycznie i elektronika[1]
Eksport: Wino, sztuka, luksusowe dobra[1]
Przynależność:




Alderaan był drugą planetą układu o tej samej nazwie. Jeden z ważniejszych ośrodków kulturowych galaktyki, pochodziło stąd wiele sławnych osobistości, które zapisały się w historii galaktyki. Planeta została zniszczona przez superlaser Gwiazdy Śmierci w roku 0 BBY.

Charakterystyka krajobrazu

Alderaan charakteryzował się przepięknym, dość zróżnicowanym krajobrazem. Dużą część planety pokrywały rozległe trawiaste równiny i stepy. Występowały także malownicze góry, swoje miejsce miało też na planecie obrzeżone lodowcami polarne morze. Oprócz tego planeta była usiana setkami tysięcy jezior, z których wiele tworzyło łańcuchy. Jeziora często łączyły rzeki lub sztucznie wykopane kanały. Na powierzchni nie było ani jednego oceanu, występowało jednak kilka śródlądowych mórz.[2]

Na największym z nich znajdował się łańcuch wysp, porośnięty drzewami oro, najwyższymi na planecie. Osiągały sto metrów wysokości, a władze Alderaana ogłosiły to miejsce rezerwatem przyrody, podobnie jak kilka innych wysp, ze względu na ich unikalną przyrodę.[2]

Aby nie szpecić krajobrazu, architekci Alderaana zdecydowali się ustalić wiele podniebnych szlaków, zarówno dla pojazdów cywilnych, jak i wycieczkowych. Turyści mogli więc podziwiać piękno planety z lotu ptaka.[2]

Nieboskłon Alderaana urozmaicały thranty, ogromne latające stworzenia o długich błoniastych skrzydłach. Przemierzały one dolne warstwy atmosfery, będąc kolejnym unikalnym elementem krajobrazu.[2]

Fauna

  • Grazery – stworzenie roślinożerne, jedno z głównych źródeł pożywień Alderaanian
  • Nerfy – również roślinożerne, stanowiły kolejne główne źródło jedzenia
  • Thranty - latające zwierzęta, eksportowane na inne planety
  • Szczudłołape ptaki
  • Oraz tysiące innych gatunków zwierząt, które zginęły bezpowrotnie wraz z unicestwieniem Alderaana.

Flora i klimat

Klimat na planecie był umiarkowany, z reguły pogoda była piękna i spokojna. Na Alderaanie występował okres ciepłych deszczów, a potem łagodna wiosna. To właśnie wtedy około osiem tysięcy podgatunków porastających prerie traw budziło się do życia. Podczas późnego upalnego lata, następowała pora kwiatów. Na planecie rosło około dziesięć tysięcy rodzajów kwiatów. Późnym latem wiele roślin naraz jednocześnie rozsiewało swoje nasiona. Okres ten trwał kilka tygodni, podczas którego w powietrzu występowało wiele chmur złożonych z nasion. W trakcie trwania tego niezwykłego zjawiska zabronione było korzystanie ze wszelkich pojazdów latających w najniższej atmosferze, gdyż nasiona po prostu zatykały dysze i wloty różnych systemów.[2]

Geologia

Alderaan był starym światem. W czasach bitwy o Yavin nie pojawiały się na nim już żadne wstrząsy tektoniczne, gdyż młody okres geologiczny planety skończył się miliony lat wcześniej. Gdy na planecie znikała aktywność wulkaniczna, wiele łańcuchów górskich przemieniało się w piach, gdzie wiele lat później pojawiały się równiny i stepy.[2]

Mieszkańcy

Planetę zamieszkiwali w większości ludzie, w mniejszości byli Aqualishanie i Caamasjanie. Ludność sięgała 2.4 miliarda obywateli.

Sławne osobistości z Alderaana:

Kultura

Uniwersytet Alderaański.

Alderaan był sławnym ośrodkiem twórczości i nauki. Z racji ogromnych, wspaniałych przestrzeni i urzekających krajobrazów, stał się domem dla wielu myślicieli i filozofów.[2]

Uniwersytet Alderaański został założony u zarania dziejów planety i była to jedna z najlepszych i najstarszych uczelni w galaktyce. Uniwersytet mieścił się w Alderze, stolicy planety. Wcześniej znajdowała się tam szkoła nauk filozoficznych, którą założył Collus, znany republikański myśliciel.[2]

Miasta

Na Alderaanie znajdowało się kilkanaście miast, z troski o środowisko naturalne planety były one niejako wtopione w otoczenie, nie zmieniając zanadto krajobrazu.[2]

Aldera.
  • Aldera - majestatyczna stolica Alderaana. Zdobiło ją wiele białych, okazałych budowli o nieregularnych kształtach. Wiele z nich było budynkami mieszkalnymi, inne mieściły ośrodki rządowe, kulturalne, ambasady i konsulaty. W Alderze mieścił się Uniwersytet Alderaański, słynny na całą galaktykę. Tam też mieszkał słynny Bail Organa i wychowywała się przyszła bohaterka rebelii, księżniczka Leia.
  • Terrarium City - nazywane też Miastem pod Szklaną Taflą. Całe miasto umiejscowione było w gigantycznej niecce i przykryte ogromnymi transpastalowymi taflami, umieszczone na poziomie równiny otaczającej wgłębienie. Terrarium City posiadało 18 poziomów i było budowane z użyciem technologii całkowicie bezpiecznych dla środowiska.
  • Crevasse City (Szczelinowo) - miasto umiejscowione było w wielkim kanionie, a także wszystkich jego odnogach i wąwozach, a wszystkie budynki mieściły się w naturalnych pęknięciach i szczelinach skał.

Rząd

Aldera.

Chociaż społeczeństwo miało charakter demokratyczny, Alderaanem tradycyjnie rządziła monarchia, z królewskim rodem Organa na czele Wysokiej Rady Alderaana, pełniącej funkcję ustawodawczą. Władca planety tytułował się różnie: od "księcia" poprzez "prezesa", skończywszy na "wicekrólu". W skład dworu, poza Wysoką Radą i senatorem, wchodził jeszcze wezyr, który pełnił funkcję premiera.

Kilkadziesiąt lat przed wojnami klonów na Alderaanie miał miejsce spór o alderaański tron, który wynikał z faktu, iż nie do końca było wiadomo, który ród ma zasiąść na tronie planety. Ponieważ Alderaanie nie mogli dojść do porozumienia, poprosili o mediację mistrza Jedi, Jorusa C'baotha, który zdecydował, że władzę powinien objąć ród Organa. I tak było, aż do zniszczenia Alderaana w 0 BBY.

Znani senatorowie

Historia

Zanim na Alderaanie osiedlili się ludzie, planeta jeszcze w 35000 BBY była domem dla Killików – rasy żyjących w rojach, insektoidalnych istot.

Wieże Killików.

Na północ od wielkich równin rozciągała się tzw. Kraina Zamków – zwana przez Killików Oroboro - składająca się z wielu starych ruin killickich miast. Olbrzymie wieże i kopce, podbudowane bardzo blisko siebie, sprawiały niesamowite wrażenie, podobnie jak setki tuneli, komór, jaskiń i korytarzy, zbudowanych w ich wnętrzach, które przetrwały tysiące lat. Killikowie, którzy skolonizowali nieodległą Alsakan, zniknęli bowiem w 30000 BBY po wyczerpaniu jej surowców naturalnych, najprawdopodobniej zabrani przez Architektów. Nie było wiadomo czy Killikowie przetrwali aż do roku 35 ABY, kiedy to Luke Skywalker oraz Leia Organa Solo wraz z mężem i innymi rycerzami Jedi toczyli wojnę z mrocznym gniazdem, składającym się z Killików.

Ludzie osiedlili się na planecie w 27500 BBY, kiedy do planety dotarł pierwszy statek kolonistów z Coruscant. Aby nie szpecić krajobrazu, zaczęli starannie budować miasta, wtapiające się w krajobraz. Piękne, rozległe równiny były inspiracją dla wielu twórców i myślicieli, którzy zaczęli się tu osiedlać. Alderaan był także jedną z planet założycielskich Galaktycznej Republiki w 25000 BBY. To tam mieściła się też główna siedziba Alderaan Royal Engineers, firmy będącej właścicielem jednej z pierwszych republikańskich stoczni. Alderaańscy koloniści osiedlili się też na Nim Drovis.

Stolica Alderaana - Aldera.

Pacyfistyczne usposobienie mieszkańców Alderaana okazywało się zbawienne dla planety w czasach wielkich zmagań galaktycznych (chociaż Alderaan Royal Engineers zaprojektowało kilka okrętów wojennych). Nie zachowały się informacje o jakichkolwiek konfliktach na planecie w czasie Pierwszej i Drugiej wielkiej schizmy, również w czasie wielkiej wojny Sithów planeta była poza głównym teatrem działań, i to pomimo faktu, że pochodzili z niej Ulic i Cay Qel-Droma, a także słynny w okresie Wielkich Łowów kuzyn tej dwójki, Duron Qel-Droma. Również w kolejnych okresach wszelkie zmagania wojenne zdawały się omijać Alderaan, nad którym pierwsza groźba ataku zawisła dopiero w 27 BBY, kiedy mógł on się stać potencjalnym celem ataku terrorysty Ashaara Khordy. Wtedy to na planetę przybył mistrz Jedi Eeth Koth z zamiarem jej obrony. Alderaan jednak wciąż opierał się przemocy i był jednym z najgłośniejszych przeciwników ustawy o powołaniu Armii Republiki, tym niemniej podczas wojen klonów opowiadał się po stronie Republiki właśnie, zaangażował się też w akcję humanitarną, polegającą na wspieraniu Ruchu Pomocy Uchodźcom, między innymi z Ando. Senator Bail Organa sam również przez jakiś czas walczył z Separatystami. Za to wszystko planetę zaatakował w 20 BBY sam generał Grievous, i był to pierwszy poważny cios dla Alderaana, dotychczas pokojowego i oszczędzanego.

Po okropnościach wojen klonów, Alderaanie stali się jeszcze bardziej pacyfistycznym ludem niż byli wcześniej, a na samej planecie zakazano posiadania i noszenia ze sobą wszelkiej broni. Królowa Breha Organa wraz z mężem Bailem, adoptowali ponadto córkę Anakina Skywalkera i Padmé Amidali, Leię. Zezwolili także na osiedlenie się na Alderaanie uchodźców ze zniszczonej przez Palpatine'a planety Caamas, a rycerz Jedi tej rasy, Ylenic It'kla, który nadzorował akcję przesiedleńczą, został na jakiś czas zaufanym doradcą Organów.

Gwiazda Śmierci nad Alderaanem.

Cała broń z planety została załadowana na pokład zdalnie sterowanego okrętu, Another Chance, który reagować miał na sygnał dany przez Wysoką Radę Alderaana, wcześniej automatycznie i losowo skacząc w nadprzestrzeń. Wszystko miało być przetransportowane z powrotem na planetę, kiedy sytuacja po wojnie trochę się uspokoi. Nigdy jednak do tego nie doszło, gdyż od razu po proklamacji Imperium planetą wstrząsnęły protesty i manifestacje sprzeciwu wobec polityki nowego rządu. Zdecydowano, że broń znajdzie się na planecie dopiero wtedy, gdy nie będzie innego wyjścia.

Gdy Bail Organa, wraz z Mon Mothmą i Garmem Bel Iblisem podpisali Traktat koreliański, wielu mieszkańców Alderaana zgłosiło się na ochotników do powstałego wtedy Sojuszu Rebelii, chcącego zwalczyć tyranię Imperium. Od strony politycznej Sojusz był aktywnie wspierany przez Baila Organę i jego dorastającą przybraną córkę, Leię.

Zniszczenie Alderaana.

Alderaan został unicestwiony w roku 0 BBY przez superlaser Gwiazdy Śmierci, potężnej stacji bojowej Imperium. Rozkaz zniszczenia planety wydał wielki moff Wilhuff Tarkin i miała to być lekcja poglądowa dla wszystkich innych światów galaktyki, by nie sprzeciwiały się Imperatorowi. To tragiczne wydarzenie wywołało jednak odwrotny skutek – wstrząsnęło społecznościami setek systemów gwiezdnych, a wiele z nich pozbyło się złudzeń i uznało Imperium za skorumpowaną i złą instytucję, przystępując do Sojuszu Rebeliantów.

Pozostałości po planecie Alderaan uformowały pole asteroid, zwane Cmentarzyskiem. Było to swego rodzaju święte miejsce dla wszystkich, którzy przeżyli tragedię Alderaana, a którzy przybywali tutaj, by uczcić pamięć zamordowanych krewnych i przyjaciół. Wielu byłych mieszkańców planety skolonizowało potem inny świat, znany jako Nowy Alderaan.

Ciekawostki

  • W odcinku Duchy Mortis serialu Wojny klonów, podczas gdy Syn pokazuje Anakinowi jego przyszłość jako Dartha Vadera, można dostrzec również zniszczenie Alderaana przez Gwiazdę Śmierci.[3]

Przypisy

Cmentarzysko.

Źródła