Ciężki krążownik typu Subjugator

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

To oburzające. Nie macie dowodów!

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł.


To hasło nie posiada kompletu źródeł dla zawartych w nim informacji. Jeśli znasz ich pochodzenie, skoryguj/dodaj ich spis w sekcji Źródła oraz zweryfikuj ich prawdziwość. Następnie poproś Strażników o usunięcie szablonu.

Ciężki krążownik typu Subjugator
Podstawowe dane
Producent: Free Dac Volunteers Engineering Corps
Rodzaj: Okręt kosmiczny
Specyfikacja techniczna
Długość: 5 000 m
Hipernapęd: Klasy 2 (zapasowy klasy 12)
Uzbrojenie:
Różne
Załoga: 550
Pasażerowie: 60 000
Ładowność: 13 000 t
Przynależność: Konfederacja Niezależnych Systemów



Ciężki krążownik typu Subjugator, którego najlepiej znanym przedstawicielem był Malevolence, to jeden z największych typów okrętów zbudowanych przez Konfederację Niezależnych Systemów i według wielu - najgroźniejszy. Cała jednostka zbudowana została w zasadzie jako mobilna platforma dla podwójnego działa jonowego o gigantycznej mocy i jako środek do zapewnienia temu działu energii - tak więc nierzadko mówiło się o tej jednostce jako o przedstawicielu rasy "superbroni", a nie o klasycznym okręcie. Tak czy inaczej, Subjugator był jednak krążownikiem, dostosowanym do samodzielnych działań zarówno na terenach przyfrontowych, jak i głęboko na tyłach wroga.

Konstrukcja

Krążownik typu Subjugator to, jak już wspomniano, przede wszystkim nosiciel superciężkiego działa jonowego, zdolnego jednym strzałem obezwładniać nawet ciężko opancerzone okręty wroga. Efekt ten uzyskano dzięki zastosowaniu techniki podobnej do wykorzystanej w turbolaserach - zamiast prowadzić ogień ciągły, energia z gigantycznych pokładowych generatorów okrętu gromadzona jest w rotorach plazmowych, skąd wyzwalana jest w pojedynczym, skoncentrowanym impulsie dużej mocy. Broń ta była w stanie porazić nawet kilka zgrupowanych blisko siebie jednostek, co sprawiło, że przeciwnik musiał rozproszyć swoje siły i w rezultacie miał duży problem z jakąkolwiek skuteczną kontrakcją w rodzaju prowadzenia skoncentrowanego ognia klasycznej artylerii turbolaserowej. Wadą działa będącego na wyposażeniu Subjugatora była natomiast jego niska szybkostrzelność, wynikająca z faktu, że po każdej salwie konieczne było jego wystudzenie i oczyszczenie go z nagromadzonych zjonizowanych cząstek, jak również zebranie energii na następny strzał.

Poza tą swoistą superbronią krążownik posiadał również klasyczne uzbrojenie - baterie turbolaserów w dwóch gatunkach oraz nieco uzbrojenia przeciwlotniczego. Głównym jego atutem w obronie była jednak nie broń, która sama nie byłaby w stanie przez dłuższy czas odpierać ataków zdeterminowanego wroga, ale wyjątkowo silny pancerz, z przebiciem którego problemy miały nawet ciężkie turbolasery. Dodatkowo Subjugator przenosił na pokładzie dwanaście eskadr droidów-myśliwców oraz cztery eskadry bombowców typu Hyena, wykorzystywanych zarówno do działań obronnych, jak i zaczepnych. W hangarach, rozmieszczonych na burtach okrętu, tradycyjnie znajdowały się również miejsce dla całego garnituru promów, transportowców i statków wsparcia technicznego.

Działo jonowe Malevolence

Jednostka tych rozmiarów nie mogła obejść się również bez skutecznego środka transportu wewnętrznego. Podczas gdy zazwyczaj wykorzystywało się w tym celu turbowindy i ruchome platformy, na Malevolence i Devastation postanowiono pójść o krok dalej i zainstalować dodatkowo system kolei jednoszynowej, obejmujący wiele linii łączących się w główną wielotorową magistralę przebiegającą przez większą część kadłuba tego krążownika kosmicznego. W ten sposób w odpowiednie miejsce okrętu można było dostarczyć zarówno zaopatrzenie i amunicję, jak i ewentualne wsparcie w postaci techników, artylerzystów, zespołu ochrony przeciwpożarowej, lub nawet oddziału bojowego, w przypadku konieczności odparcia abordażu. Z detali architektonicznych należy jeszcze zwrócić uwagę na fakt umieszczenia mostka na mocno wyeksponowanej pozycji w rufowej części krążownika, jak również, w przypadku Malevolence, na ogólne podobieństwo do pochodzącego sprzed kilku tysiącleci Krążownika typu Interdictor - nie wiadomo, czy zamierzone.

Jak to zazwyczaj bywa w przypadku okrętów tej wielkości, Malevolence i Devastation różniły się dość dużą ilością szczegółów konstrukcyjnych. Najbardziej widoczna była różnica w głównym uzbrojeniu i wynikająca z niej odmienna konstrukcja części dziobowej krążownika - podczas gdy jednostkę flagową Grievousa wyposażono w podwójne działo pulsacyjne zdolne do prowadzenia ognia w wielu kierunkach, jej "siostra" pojedyncze działo miała zabudowane w kadłubie, w jego osi, co sprawiało, że mogła atakować zasadniczo tylko cele położone bezpośrednio przed nią. Przy konstrukcji głównej broni na drugim z okrętów wykorzystano również kryształy dostrojone do Mocy, co pozwoliło na zwiększenie jej skuteczności.

Historia

Malevolence w akcji

Aby jak najdłużej zachować budowę tych potężnych okrętów w tajemnicy, Separatyści - a konkretnie, quarreńscy ochotnicy z Kalamaru, zwanego przez nich planetą Dac - budowali je w stoczniach na Pammant jako okręty typu Providence. Pozwoliło to uniknąć zmasowanego ataku sił Republiki, lub też sabotażu, który mógłby udaremnić wprowadzenie do linii tych wyjątkowo niebezpiecznych jednostek, a w rezultacie - skuteczne wprowadzenie Malevolence i siostrzanej jednostki, Devastation, do akcji po stronie Konfederacji. Malevolence została wyznaczona na okręt flagowy generała Grievousa i mocno dała się we znaki siłom republikańskim.

Kiedy generał Grievous rozpoczął na pokładzie Malevolence kampanię przeciw Republice, przez dłuższy czas udawało mu się skutecznie ukrywać fakt posiadania tej jednostki przed wrogiem - po prostu w kolejnych potyczkach niszczył wszystkie jednostki wroga, nie zostawiając nikogo, kto mógłby opowiedzieć o przebiegu walk. Zmiecenie przez Separatystów republikańskiej Czwartej Floty dało początek serii plotek i domysłów, które mówiły o nowym superokręcie, o flocie wyposażonej w generatory pola maskującego, czy nawet o szalonych eksperymentach w rodzaju kontrolowanych ślimaków kosmicznych. W końcu siłom Republiki po dłuższym polowaniu udało się dopaść Grievousa i podczas bitwy w mgławicy Kaliida unieszkodliwić działo jonowe oraz hipernapęd jego okrętu, a następnie dzięki akcji abordażowej Anakina Skywalkera i Obi-Wana Kenobiego doprowadzić do jego zniszczenia w rezultacie kolizji z księżycem. Devastation została natomiast wykorzystana do przejęcia kryształów adegańskich transportowanych z planety Ilum na Coruscant, a następnie, opanowana przez Siostry Nocy z Dathomiry, miała ruszyć na samą stolicę Republiki. Połączone siły kilku mistrzów Jedi, w tym znowu Anakina oraz Mace'a Windu udaremniły jednak ten plan.

Źródła

Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.