Kyber

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Ten artykuł dotyczy kryształu kyber. Artykuły o podobnej nazwie to: kryształ kaiburr.
Przeglądasz kanoniczną wersję tego artykułu.
Przejdź do legendarnej wersji tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: Rebelianci: Ilustrowany przewodnik oraz powieść Ahsoka (powieść).

Kryształ kyber.

Kybery były rzadkimi kryształami Mocy rozproszonymi po całej galaktyce. Wiele z nich znajdowało się w świątyni na Ilumie. Były używane przez Jedi i Sithów jako źródło zasilające miecz świetlny.

Charakterystyka

Kybery były rzadkimi, naturalnymi kamieniami występującymi na różnych planetach,[1] między innymi na Ilumie.[2] Były bezbarwne, jednak gdy użytkownik wybrał kryształ i zestroił się z nim, ten przybierał barwę odpowiadającą posiadaczowi. Najczęściej był to niebieski lub zielony, a kolor ten pozostawał już na stałe.[3] Gdy jednak kryształ przechodził w ręce użytkownika ciemnej strony, naginanie jego woli przez mrok właściciela powodowało, że kyber nabierał czerwonej barwy, stawał się krwawiącym kryształem. Przez to osobnicy korzystający z ciemnej strony mogli mieć jedynie czerwone miecze. Jednak przy użyciu jasnej strony mocy dało się ten proces odwrócić.[4] Kybery zestrajały się z Mocą i skupiały energię w unikatowy sposób. W mieczu świetlnym kryształ przekierowywał energię do ostrza.[1]

Historia

Czasy Starej Republiki

W roku 3966 BBY, lord Sithów, Darth Tanis opracował na Malachorze broń bazującą na kryształach kyber.[5]

Czasy Republiki

W okresie panowania Republiki kybery były przechowywane były w często ukrytych świątyniach Jedi. Do najsłynniejszych z nich należała świątynia Jedi na Ilumie, gdzie każdy adept, zanim jeszcze został padawanem, przechodził próby, których celem było zdobycie swojego jednego, wybranego kybera.[2]

Czasy Imperium

Kiedy w galaktyce absolutną władzę przejął imperator Sheev Palpatine będący jednocześnie Mrocznym Lordem Sithów o imieniu Darth Sidious, rozkazał w tajemnicy przed ludźmi zrównać z ziemią wszystkie znane świątynie. Tylko niektórym udało się przetrwać. Żyjący w ukryciu młodzi Jedi mieli problem w zdobyciu swoich kryształów do mieczy świetlnych.

W piątym roku przed bitwą o Yavin 4 rebelianci z planety Lothal zniszczyli ładunek kyberów transportowany przez imperialnych.[6] Uczeń Kanana Jarrusa, Ezra Bridger, zdobył swój kyber w jednej niezniszczonej jeszcze świątyni Jedi na Lothalu.[7]

Jeszcze za czasów Republiki, Galen Erso prowadził badania nad kryształami kyber.[8] Gdy Imperium przejęło władzę, badaniami Galena zainteresował się dyrektor projektu Gwiazdy Śmierci - Orson Krennic. Erso próbując uciec schronił się razem z rodziną na Lah'mu, jednak Krennic go znalazł i zwerbował do budowy reaktora Gwiazdy Śmierci. Imperium rabowało świątynie Jedi w całej galaktyce, między innymi na księżycu Jedha, w poszukiwaniu kryształów kyber. Przewodzili je promami typu Zeta. [9]

Czasy Nowej Republiki

W późniejszych czasach Najwyższy Porządek stosował kybery w turbolaserach gwiezdnych niszczycieli typu Resurgent, dzięki czemu były one silniejsze i bardziej szybkostrzelne, niż uzbrojenie z epoki Imperium Galaktycznego.[10]

Ciekawostki

  • Bardzo często, a zwłaszcza w dubbingu Wojen klonów kryształy kyber mylone są z kryształem Kaiburr.

Przypisy

Źródła