Strażnicy Whillów

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Ten artykuł dotyczy zakonu stacjonującego na Jedzie. Zobacz też: Whillsów bądź powieść młodzieżową Guardians of the Whills.
Strażnicy Whillów
Wybitni członkowie
Kwatera główna Świątynia kyberów[2] na Jedzie[1]
Data założenia Około 25000 BBY[2]



Strażnicy Whillów tworzyli starożytny zakon Mocy stacjonujący na księżycu Jedha. Ich zadaniem była ochrona kryształów kyber w tamtejszej świątyni.

W czasach istnienia Imperium Galaktycznego, Strażnicy Whillów zostali wygnani ze swojej kwatery i przenieśli się na ulice Świętego Miasta, Jedha City.

Historia

Początki istnienia

Strażnicy Whillów zdali sobie sprawę z istnienia Mocy, mistycznej siły spajającej galaktykę w całość[3], ponad dwadzieścia pięć tysięcy lat przed bitwą o Yavin. W podobnym czasie zrodzili się także rycerze Jedi, jednak w przeciwieństwie do nich, Strażnicy wycofali się z życia politycznego i osiedlili na księżycu Jedha, by strzec kryształów kyber znajdujących się w tamtejszej świątyni.[1][2]

W pewnym momencie swojego istnienia, Zakon Jedi zaczął wykorzystywać kryształy do budowy swoich laserowych broni, zwanych mieczami świetlnymi. Zobowiązał się także do strzeżenia ładu i pokoju w Starej Republice,[3] a następnie w Republice Galaktycznej[4]

W przeciwieństwie do Jedi, Strażnicy Whillów odrzucili wiarę w dysonans pomiędzy jasną a ciemną stroną Mocy. Na Jedzie przyciągali do siebie bardzo wielu wiernych, których nazwano Uczniami Whillów i zwykli spotykać się z nimi w swojej świątyni.[2]

Czasy Imperium

Chirrut Îmwe i Baze Malbus w szeregach Łotra 1.

W 19 BBY Wielki Kanclerz Republiki, Sheev Palpatine okazał się być Mrocznym Lordem Sithów, członkiem zakonu ciemnej strony. Rozkazał on wybicie wszystkich rycerzy Jedi, a sam przekształcił Republikę w Imperium i stanął na jego czele.[5]

Kiedy Imperium rozpoczęło budowę Gwiazdy Śmierci, stacji kosmicznej o sile rażenia zdolnej niszczyć planety, podbiło Jedhę, podobnie jak wiele innych światów. Strażnicy Whillów zostali wygnani ze swojej świątyni, gdyż monarchia potrzebowała kryształów kyber do budowy swojej broni. Od tego czasu zmuszeni oni byli do przesiadywania na ulicach Świętego Miasta i chronienia jego mieszkańców przed partyzantami Sawa Garrery.[1][2]

W erze Imperium jeden ze Strażników, Baze Malbus, opuścił zakon. W 0 BBY razem z ociemniałym Chirrutem Îmwem wstąpił w szeregi Łotra 1, jednostki Sojuszu dla Przywrócenia Republiki. Obaj wzięli udział w misji wykradnięcia planów Gwiazdy Śmierci i oddali życie na planecie Scarif.[1]

Wierzenia

Strażnicy Whillów głęboko wierzyli w istnienie Mocy, mitycznej siły, która spajała galaktyka w jedną całość[6]. Uznawali, że największe gwiazdy miały serce z kyberów i samodzielnie produkowali swoją broń, której używali w celu ochrony innych.[1] Zwykli także spotykać się z Uczniami Whillów w swojej świątyni, która dla mieszkańców Jedhy pozostawała tajemnicza.[2]

Jednym ze stylów walki Strażników była jedhańska zama-shiwo polegająca na wyostrzeniu swojej świadomości fizycznej. Wielu doszukiwało się wspólnego pochodzenia sztuki Jedi i Strażników.[2]

Niektórzy ze Strażników na swoich szyjach nosili jedhańskie naszyjniki feniksa.[2]

Poza światem Gwiezdnych wojen

Strażnicy Whillów zadebiutowali w filmie kinowym Łotr 1, który swoją premierę miał 15 grudnia 2016.[1]

Scenarzysta i reżyser czwartej części sagi Gwiezdnych wojen, George Lucas, przyznał, że osoby zwane Whillami (ang. Whills) były odpowiedzialne za spisywanie dziejów galaktyki i do nich należało zredagowanie napisów początkowych rozpoczynających każdy epizod. Informacja ta nie znalazła jednak potwierdzenia w źródłach zgodnych z nowym kanonem.[7]

Przypisy

Źródła