Świątynia Jedi na Coruscant

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Przeglądasz kanoniczną wersję tego artykułu.
Przejdź do legendarnej wersji tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Świątynia Jedi na Coruscant
Data konstrukcji: 1032 BBY
Lokalizacja: Coruscant
Funkcja:
  • Siedziba Zakonu Jedi
  • Siedziba Imperium
    Galaktycznego
Ważne miejsca:
Wysokość: 1000 metrów
Wykonawca: Zakon Jedi
Przynależność:


Świątynia Jedi na Coruscant była przez tysiąclecie główną siedzibą Zakonu Jedi na planecie Coruscant, gdzie podejmowano kluczowe decyzje dotyczące organizacji i gdzie przechowywano jej najważniejszy dobytek. W 19 BBY świątynia została zaatakowana, a następnie przemianowana na Pałac Imperialny.

Charakterystyka

Świątynia Jedi

Świątynia została zbudowana na jednym z najwyższych poziomów Coruscant. Budowla była łatwo rozpoznawalna dzięki pięciu wysokim iglicom. W najwyższej z nich znajdowała się siedziba Najwyższej Rady Jedi - głównego organu zarządzającego Zakonem Jedi. Znajdował się tam krąg 12 siedzisk dla każdego członka Rady. Dzięki zaawansowanym systemom łączności była na bieżąco informowana o wydarzeniach w galaktyce, a jej członkowie badali Moc, by wyczuwać w niej zaburzenia i przewidywać wymagające interwencji sytuacje. W czasie wojen klonów w sali obrad Rady dyskutowano nad planami bitew i koordynowano działania WAR.[1]

Świątynia Jedi była placówką szkoleniową, gdzie młodziki poznawały podstawy w posługiwaniu się Mocą. Znajdowały się tam także miejsca do nauki i medytacji, kwatery członków Zakonu i centra medyczne oraz Archiwa Jedi zawierające ogromne pokłady danych w formie elektronicznej i holograficznej. Naukowcy i śledczy Zakonu korzystali z tych źródeł podczas badań i misji. To właśnie w Archiwach znajdowały się skarbce z najwydajniejszymi źródłami wiedzy - holokronami do których dostęp mieli tylko Jedi.[1]

Historia

Wczesne dzieje

Gdy w wyniku wojny między Jedi a Sithami, ci drudzy zdobyli planetę Coruscant, zbudowali tam swoje sanktuarium. Występowało w tym miejscu zjawisko Konwergencji Mocy, które w wyniku budowy sithańskiej konstrukcji zostało przesycone ciemną stroną Mocy. Około roku 1032 BBY[2], gdy Coruscant zostało z powrotem odbite przez Jedi, na miejscu budowli przesyconej złem czterej nieznani z imienia mistrzowie stworzyli sanktuarium Jedi, które było stale rozbudowywane, przyjmując w późniejszym czasie status świątyni.[3] Przez następne tysiąclecie stanowiła siedzibę zakonu i była nadrzędną dla innych świątyń Jedi rozsianych po całej galaktyce.[1]

Parę lat później, Mandalorianie z klanu Vizsla z tej świątyni ukradli mroczny miecz, który był potem przekazywany jego potomkom z pokolenia na pokolenie.[4] Po tym wydarzeniu, miecz stał się świętością Mandalorian i ten kto go posiadał i zgodnie z zasadami odebrał go komuś w walce, stawał się władcą tego ludu. [5]

W roku 232 BBY po odkryciu posągów, które rzekomo były przesycone ciemną stroną na amaxińskiej stacji kosmicznej, zostały one zabezpieczone rytuałem pętania przez Reatha Silasa, Cohmaca Vitusa oraz Orlę Jareni. Gdy dowiedziała się o tym Rada Jedi, rozkazała by posągi zostały przeniesione do najniższej i najstarszej części świątyni - sanktuarium w głębi, w obawie przed skrywającym się mrokiem w ich wnętrzu. Do Orli i Cohmaca dołączyli także Poreht La, Giktoo Nelmo i Tia Mirabel. Gdy rytuał odbezpieczania posągów się rozpoczął, pięciu Jedi pogrążyło się w transie Mocy, lecz gdy zdjęli osłonę z artefaktów, nic się nie wydarzyło. Okazało się, iż posągi nie były pochłonięte ciemną stroną, tylko zatrzymywały ją na odległej stacji. Wtedy zakon Jedi pokierował ich dalszymi instrukcjami co do przechowania posągów, lecz zostały one złamane przez Orlę i Cohmaca, którzy uciekli wraz z artefaktami z powrotem na stację i natknęli się na Drengirów.[3]

Czasy upadku Republiki

W 32 BBY Qui-Gon Jinn przyprowadził do świątyni dziesięcioletniego Anakina Skywalkera, którego uznał za Wybrańca, gdyż został zrodzony z midichlorianów. Zamierzał poprosić Radę o pozwolenie na trening chłopca, jednak ta nie chciała się zgodzić ze względu na wiek Anakina. Dopiero po śmierci Qui-Gona organ zarządczy Zakonu zgodził się na trenowanie chłopca przez Obi-Wana Kenobiego.[6]

W 22 BBY nastąpił kryzys związany z ruchem Separatystów, a ktoś czyhał na życie senator Padmé Amidali, która była przeciwniczką powołania armii Republiki. W świątyni Rada mocno debatowała nad tymi problemami. Kenobi, któremu powierzono znalezienie zamachowca wykorzystał wtedy zasoby Archiwów Jedi, by sprawdzić informacje o Kamino, gdzie wiódł trop.[7]

Zamach w Świątyni

Gdy wybuchły wojny klonów, świątynia Jedi stała się dodatkowo głównym centrum koordynowania i zarządzania armią Republiki, gdyż to Jedi nią dowodzili jako generałowie. W trakcie konfliktu doszło do tragicznego w skutkach zamachu w placówce. Stała za tym Barrissa Offee według której Zakon Jedi podczas wojny stał się zepsuty i zdradził swoje ideały, a atak miał być karą i protestem wymierzonym w organizację.[8]

Wielka Czystka Jedi

W 19 BBY, na sam koniec konfliktu w świątyni miała miejsce masakra wszystkich obecnych członków Zakonu. Została ona wykonana przez 501 Legion dowodzony przez Dartha Vadera, a mocodawcą był kanclerz Sheev Palpatine będący jednocześnie Mrocznym Lordem Sithów o imieniu Darth Sidious. Z powodu zdecydowanej przewagi liczebnej klonów, Jedi nie mieli najmniejszych szans. Po masakrze Palpatine nadał fałszywy sygnał informujący, że wojna się skończyła i Jedi mają wracać do świątyni. Miał on wpędzić w pułapkę niedobitków rozkazu 66. Jednak Yoda i Obi-Wan Kenobi dostali się do świątyni i zmienili sygnał tak, by ocalali Jedi trzymali się z dala od Coruscant.[9] Po tych wydarzeniach świątynia Jedi została zajęta przez Sithów, a Palpatine będący teraz imperatorem przemianował ją na Pałac Imperialny, skąd sprawował rządy w powołanym w miejsce Republiki Imperium Galaktycznym.[10]

Przypisy

Źródła