Voss

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Voss
Astrografia
Region: Zewnętrzne Rubieże[1]
Sektor: Allied Tion[1]
Księżyce: 1[2]
Współrzędne: S-6[1]
Długość dnia: 28[2]
Długość roku: 355[2]
Geografia
Dominujący krajobraz: Płaskowyże, góry, lasy, ocean[2]
Ważne miejsca: Voss-Ka[2]
Społeczeństwo i inne
Struktura demograficzna:
Główne miasta: Voss-Ka[2]




Voss to planeta położona w sektorze Allied Tion na Zewnętrznych Rubieżach. Planeta nie była znana galaktyce, aż do czasów zimnej wojny, kiedy to została przypadkowo odkryta. Znaczną część powierzchni Voss pokrywały oceany, a lądy stanowiły rozległe płaskowyże, wysokie góry i dzikie lasy. Znaczną część mieszkańców planety stanowili rozwinięci technologicznie Gormakowie, toczący przez tysiąclecia wojny z nielicznymi, żyjącymi na szczytach gór Vossami.

Charakterystyka

Voss-Ka.

Znaczną część powierzchni planety stanowił ocean. Lądy stanowiły przede wszystkim rozległe płaskowyże zamieszkane przez bardziej zaawansowanych niż Vossowie Gormaków. Ponadto na płaskowyżach często występowały monumentalne konstrukcje kopalni Gormaków, eksploatujących podziemne złoża surowców planety, dewastując w znacznym stopniu środowisko. Obok płaskowyżu na Voss występowały wysokie, trudno dostępne góry. Na szczycie jednej z nich znajdowało się miasto Vossów, Voss-Ka. Ponadto planetę porastały liczne, złote lasy. Jeden z nich rósł na terenie zwanym "ziemiami koszmarów", zamieszkałą przez dzikie stworzenia, niebezpiecznych Gormaków i oszalałych mistyków Vossów.[2]

Historia

Stanowiska bojowe Gormaków.

Przez tysiąclecia przed podpisaniem traktatu z Coruscant, który w roku 3653 BBY kończył wielką wojnę galaktyczną, galaktyka nie słyszała o planecie Voss. W tym czasie na powierzchni planety trwały nieustające walki pomiędzy Gormakami a Vossami. Gormakowie byli znacznie bardziej zaawansowani technicznie, chociaż nie konstruowali statków kosmicznych, nie wiedząc o możliwości podróży międzyplanetarnych. Jednak ich umiejętność praktycznego wykorzystywania różnych przedmiotów i części, a także olbrzymia przewaga liczebna sprawiły, że wrogo nastawiona do innych rasa była poważnym zagrożeniem dla Vossów. Jednakże Vossowie przez tysiące lat odpierali ataki Gormaków. Ich miasto, Voss-Ka, znajdowało się na trudno dostępnym szczycie, a dobrze wyszkolone oddziały komandosów broniły swoich współbraci. Jednakże największą siłą Vossów, byli mistycy, którzy bezbłędnie umieli przepowiadać przyszłość, a ich wizje zawsze się sprawdzały.[2]

Gormakowie zaczynają budowę statków.

Krótko po podpisaniu traktatu z Coruscant i rozpoczęciu tak zwanej zimnej wojny, planeta została odkryta przez przez resztę galaktyki. Wkrótce potem siły Imperium Sithów postanowiły podbić planetę, a Republika Galaktyczna wyruszyła na odsiecz. Jednakże mistycy Vossów przewidzieli oba te wydarzenia. Flota Republiki przepadła, a Imperium poniosło upokarzającą klęskę. Wkrótce po tym Jedi i Sithowie odkryli, że mistycy są niezwykle silni Mocą, chociaż oni sami nie zdawali sobie sprawy z jej istnienia, wykorzystując swoje przepowiednie w walce. Jednakże Vossowie nie byli zainteresowani innymi aspektami Mocy ani opinią przybyszów.[2]

Po tym jak działania zbrojne zawiodły, zarówno przedstawiciele Republiki i Zakonu Jedi, jak i imperialni wraz z użytkowaniami ciemnej strony postanowiły nawiązać kontakt z Vossami na drodze pokojowej, wysyłając swych emisariuszy do Voss-Ka. Tymczasem Gormakowie zdobyli pozostałości broni i sprzętu Republiki i Imperium, udoskonalając je i wykorzystując je do walki z Vossami. Ponadto, po tym jak odkryli możliwość podróży międzyplanetarnych, zaczęli budować statki pozwalające im na podróże kosmiczne.[2]

Ciekawostki

  • Na podstronie Voss w bazie The HoloNet podobnie jak przy innych planetach znajduje się wiele dopisków zapisanych aurebeshem. Poza takimi informacjami jak czas trwania doby, roku, czy liczba księżyców, na stronie planety można znaleźć różne "ukryte wiadomości":
    • Niekończąca się wojna
    • Ostatni Gormak nie może umrzeć
    • Święte uzdrowisko
    • Ziemie koszmarów

Przypisy

Źródła